Terwijl de lichtjes in de boom zijn ontstoken en verschillende familieleden en vrienden bij elkaar zitten kan mijn hoofd niet aan iets anders denken dan wat een gek jaar 2016 was. Het was een achtbaan vol met loopings, een vrije val en soms had ik het gevoel dat ik alleen maar rondjes in dezelfde achtbaan bleef zitten in plaats van naar een andere te gaan.
2016 was niet mijn jaar en dat heb ik helaas voor een groot deel aan mezelf te wijten. Ik was steeds aan het wachten op het juiste moment, voor een groot deel hoopte ik dat het eigenlijk vanzelf zou gaan. 2015 was namelijk zo’n tof jaar. Van in Engeland wonen, op mezelf wonen in Nieuwegein (net buiten Utrecht), stage bij VBK Media en ook nog zo veel toffe dingen voor mijn blog!
2016 viel daarom voor mijn gevoel tegen. Terwijl dat niet waar is wanneer ik door mijn dagboek zit te bladeren. Ik verhuisde naar Utrecht, begon als stagiair op de marketingafdeling van Best of YA en vertoef mijn laatste maanden in hetzelfde pant op afdeling redactie. Daarnaast heb ik veel gereisd. Boedapest, Berlijn, Londen, Liverpool en verschillende plekken in Nederland. Maar waarom voelt het voor mij alsof 2016 minder was dan 2015?
Focus. Mijn focus was op zo veel dingen gericht en mijn verwachtingen zo hoog dat ik het voor mijn gevoel niet kon waarmaken. Alsof ik niet verder kan groeien als werknemer, blogger, etc. Met enthousiasme kom ik ver, maar om echt meer te gaan groeien… Ik moet gaan trechteren. Een soort Marie Kondo maar dan in mijn leven. Het is namelijk niet nodig om zoveel deuren op te hebben als die nergens toe leiden. Ik sluit deuren en probeer op die manier mijn leven te trechteren, focus te vinden.
Ik kan hiermee beginnen in 2017, maar als ik ergens een voorstander van ben dan is het meteen doen. Luisteren naar mijn gevoel en daar naar handelen, dit heeft tot nu toe er altijd voor gezorgd dat ik mezelf ben en zo op het juiste pad kom. Ongeveer twee weken geleden bedacht ik iets en nu al wordt het in gang gezet. Het is tijd om focus te vinden en daarom maakte ik meerdere lijstjes: wat ik belangrijk vind, wat ik wil doen voor mijn eigen toekomst en wat ik uit mijn leven wil.
Het klinkt misschien gek, maar ik zie mijn leven als een boek waarvan ik de schrijver ben. Terwijl ik schrijf aan mijn toekomst schrap ik onderweg soms dingen, dingen die ik niet meer in mijn leven wil. De keuzes die ik maak in het leven daar wil ik 100% achter staan. Tevens weet ik ook dat ik groei als persoon en dat die mening kan veranderen. Gelukkig kan ik dat bijschaven in het verhaal.
Echter was ik het afgelopen jaar vaak de lezer van mijn verhaal. Het ging zoals het kwam en dat was lang niet altijd wat ik wilde juist door te veel focuspunten verloor ik het plot uit het oog. Dat laat ik niet gebeuren. Laatste dagen van 2016 met 2017 al in het zicht, maar nu is het moment dat ik het anders gaan doen. Ik pak een penseel op in plaats van mijn pen, want mijn leven kan wel wat kleur gebruiken.
Liefs,
Geef een reactie