Het 20’er leven #1: (g)een vriend

Gepost op 10 februari 2018 door Katja in Schrijfsels / 1 Comment

Welkom in het leven van een twintiger. En al die moeilijke, gekke, rare vragen die je daarbij krijgt. In mijn geval krijg ik regelmatig de vraag of ik al een vriend heb… Mijn antwoord? Je leest het hier!

Creatief met antwoorden

Nadat ik mijn 18de levensjaar passeerde werd de vraag mij regelmatig gesteld. De vraag der vragen. “Heb je een vriend?” Eerder had ik een hekel aan die vraag. Oké, ik geef toe dat ik er nog steeds een hekel aan heb. Maar door de jaren heen ben ik creatiever geworden om die vraag te beantwoorden. Zo beantwoorde ik de vraag weleens met: Nee, maar met vriendin is alles goed. Ik vind het namelijk gek dat iemand er meteen vanuit gaat dat je heteroseksueel bent. Tegenwoordig beantwoord ik de vraag met: Heb je mijn levensstijl weleens gezien? Ik krijg dan veel gelach en ik hoor er niets meer over. Mijn leven heeft op dit moment een gekke constructie van deels op het platteland van Groningen tot de rest van de week in de provincie Utrecht wonen. En dan reis ik ondertussen ook nog super veel.

Jongens van het platteland Vs. City guys 

Heel veel mensen denken oprecht origineel te zijn wanneer ze me de vraag stellen: Wie is leuker? Een jongen van het platteland of uit de stad? Desalniettemin vind ik het wel een leuke en interessante vraag. Want om heel eerlijk te zijn weet ik daar ook geen antwoord op. Plattelands jongens zijn over het algemeen vrij bot en platter kwa uitspraak. Iets wat ik eigenlijk best wel leuk vind. Ze zijn niet zo serieus. Maar tegelijk vind ik de jongens daar ook wat minder goed gekleed en de echte boeren zijn totaal mijn types niet. Dit is vrij kort door de bocht natuurlijk, maar wel wat ik veel voorbij zie komen. Jongens uit de stad zijn vaak goed gekleed, maar die chique geklede jongens heb ik niets mee. Ha, ik denk dat ik liever een combinatie heb van stads en plattelands. Misschien een jongen die uit een dorp komt dichtbij een stad? Ik heb tot nu toe gemerkt dat ik me het fijnst voel bij dat soort jongens. Ze snappen het plattelands leven, maar vinden de stad ook wat hebben.

De toekomst

Maar eerlijk? Ik heb niet het plan om de rest van mijn leven in Nederland te blijven. Geen idee waar ik over 10 of misschien wel 5 jaar woon, maar de kans is heel klein dat het dit kikkerlandje zal zijn. De wanderlust stroomt door mijn aderen en ik kan daar niets aan doen. Grappig genoeg heb ik in het verleden al vaak gemerkt dat Nederlandse jongens helemaal niet bij mij passen. Zeg nooit nooit natuurlijk. Maar als ik kijk naar de jongens met wie ik eerder een goede band had waren voornamelijk Duits of ze waren een combi van Duits en Nederlands. Dus als het een Nederlandse jongen is moet hij zich erop voorbereiden dat hij of meegaat of dat ik de relatie per direct beëindig.

Wanderlust

Door de wanderlust en mijn toekomstplannen heb ik überhaupt niet de behoefte om nu al een vriend te hebben. Ik heb te veel plannen, dingen die ik wil uitproberen en daarnaast vind ik het eerlijk om alleen te zijn. Eerst groeien zelf als persoon voordat ik een ander persoon daar bij betrek. Ik weet dat je in een relatie ook samen kan groeien, maar ik weet nu al dat het in mijn geval de kans klein is dat het zal gaan werken. Ik ben zo’n iemand die een last minute vakantie boekt, een tattoo afspraak voor 11 dagen later plant en iemand die spontaan en ondoordacht een belangrijke keuze in haar leven maakt. Voor nu ben ik onwijs gelukkig en proost ik op 14 februari op mijn singel leven.

Liefs,

Tags:


One response to “Het 20’er leven #1: (g)een vriend

Laat een antwoord achter aan anne Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.