Iedereen kent het vast wel. Je ziet allemaal leuke kleding in de winkel, maar dan ga je het passen in het pashok en dan ziet het er niet uit! Het drama die daarna volgt zorgt in veel gevallen ervoor dat je vervolgens de hele dag baalt. Maar waarom negatief zijn? Wanneer je er ook op een positieve manier naar kan kijken?
De ene keer shop ik een berg leuke kleding, maar er zijn ook genoeg winkelsessies geweest dat niets (maar dan ook niets) lijkt te zitten. En dan vervolgens de horror wanneer ik in de spiegel kijk. Opeens ben ik mij bewust hoe ik eruit zie en dit in 360 graden. Die dagen wanneer mij niets leek te passen, dat waren echt van die rotdagen. En dat terwijl ik op een gezonde manier goed voor mezelf zorg. Mijn motto is dat ik 100% achter mijn keuzes sta en dat ik gelukkig ben. Maar die winkelsessies zorgden ervoor dat ik niet leefde naar mijn motto. Ik vond het daarom tijd voor verandering!
Als het op mijn lichaam aankomt ben ik heel lang onzeker geweest. Mijn benen zijn erg gespierd, heb stevige armen en brede heupen. Niet echt een fijne combinatie om leuke kleding te kunnen shoppen. Echter heb ik die onzekerheid vorig jaar losgelaten. Maar toch sijpelen die zwakke momenten door mijn motto heen wanneer ik in een pashok sta en mezelf van alle kanten kan bekijken.
Afgelopen winkelsessie vond ik dat die gedachten moest ophouden. Als ik blij ben met mijn lichaam, waarom zou ik dan nog steeds van die zwakke momenten hebben wanneer ik in het pashok sta? Ik vond dat ik het deze keer anders moest aanpakken. Voordat ik me ging omkleden in het pashok keek ik mezelf strak in de spiegel aan en zei tegen mezelf: ‘Ik ben mooi zoals ik ben. Die benen hebben al heel veel fietskilometers gemaakt, die heupen kunnen de salsa dansen als geen ander en zonder die sterke armen zou boeken verhuizen een verschrikking zijn geweest. Ik ben trots op mijn lichaam.’ Vervolgens kleedde ik mij om. Wanneer iets niet paste gaf ik niet mezelf de schuld noch het kledingstuk of de winkel. Dat iets mij niet past betekent niet dat ik mezelf een slecht gevoel moet aanpraten.
Met deze instelling kwam ik vrolijk de winkel uit. Ook toen niets mij leek te passen. Een paar dagen later kwam ik in een winkel waar bijna alles wat ik in het pashok meenam mij stond. Ik voelde me precies hetzelfde als toen niets mij paste. Want het maakt werkelijk niets uit. Kleding zou nooit, maar dan ook nooit, mijn gevoel moeten bepalen.
Liefs,
Geef een reactie