Titel: How Hard Can Love Be?
Auteur: Holly Bourne
Verschenen: februari 2016
Pagina’s: 480
Uitgever: Usborne Publishing
Waardering: 9/10
Amber, Evie and Lottie: three girls facing down tough issues with the combined powers of friendship, feminism and cheesy snacks. Both hilarious and heart-rending, this is Amber’s story of how painful – and exhilarating – love can be, following on from Evie’s story in Am I Normal Yet?
All Amber wants is a little bit of love. Her mum has never been the caring type, even before she moved to California, got remarried and had a personality transplant. But Amber’s hoping that spending the summer with her can change all that.
And then there’s prom king Kyle, the guy all the girls want. Can he really be interested in anti-cheerleader Amber? Even with best friends Evie and Lottie’s advice, there’s no escaping the fact: love is hard.
Meteen toen ik Am I Normal Yet? uit had wilde ik verder lezen met The spinster Club serie. Het eerste deel heb ik dan een jaar laten liggen, maar deel twee kwam er snel achteraan. Meteen toen ik dit boek uit had heb ik de twee vervolgdelen besteld, want ik moet en zal deze serie uitlezen voor het einde van 2017. Klinkt als een goede missie, toch? O en ik las dit boek ergens rond half 3 in de ochtend uit, want ik kon niet stoppen met lezen!
Amber is de enige hoofdpersoon die je niet echt goed leert kennen in het eerste boek, des te leuker dat ze nu haar eigen boek heeft! Het verhaal begint met een scène net voordat Amber in het vliegtuig stapt om naar haar moeder te gaan in Amerika. Er gebeurt van alles op het vliegveld, een keiharde ruzie tussen Amber en haar vader. De oorzaak? Haar stiefmoeder en stiefbroertje. Je komt er als lezer dan stukje bij beetje achter wat er allemaal aan de hand is in Ambers leven.
Eenmaal in Amerika moest ik enorm wennen aan het taalgebruik. Amerikaans Engels en Brits Engels werden door elkaar gebruikt. Logisch, want anders zou het verhaal niet kloppen. Ik vind het ook leuk dat Bourne de verschillen tussen deze twee landen laat zien. Al zijn het maar de kleine sociale dingen die anders gaan. Je kan daardoor merken dat Bourne in Amerika is geweest en ook bij de plekken die in dit boek staan. Ze beschrijft het namelijk op zo’n manier, dat ik als lezer het gevoel had dat ik daadwerkelijk op de plek was waar het verhaal zich afspeelt.
Vrouwelijke filosofen en dat in combinatie met humor! Yes, naast feministische onderwerpen worden er ook in dit boek verschillende filosofen erbij gehaald. Ik moest keihard lachen om de grappen die Evie, Lottie en Amber maakten. Sowieso heb ik vaak keihard gelachen tijdens het lezen van dit boek. Mocht je de grappen niet begrijpen, doe dan de moeite om toch de filosofen even op te zoeken. Het is het waard! Zeker voor de feministen onder ons en misschien nog wel belangrijker voor de mensen die geen feminist zijn.
De flaptekst kan het gevoel wekken dat dit zo’n standaard liefdesverhaal is, maar laat je je daardoor alsjeblieft niet tegenhouden. Want het is niet zo. Oké, Kyle is inderdaad een wandelend cliché en dat zegt hij zelf ook. Maar hij is niet de bad boy die veranderd is in een nice guy. Hij is daadwerkelijk een oprechte jongen die met Amber praat over feminisme. Over die problemen die een vrouw in haar leven tegenkomt. En hij helpt haar zonder er zelf beter van te willen worden. Zijn aanwezigheid in dit verhaal gaat dieper dan bij een standaard contemporary.
Dit bijna 500 bladzijden tellende boek is dan ook alles behalve een standaard contemporary. Het einde is een einde waar ik van smulde en waardoor ik niet kan wachten tot het derde deel door de brievenbus valt. Het verhaal zit sterk in elkaar en ik heb in dit deel weer veel mogen leren over feminisme en filosofie. Deze boekenserie past helemaal bij mij!
Liefs,
Geef een reactie