Is uiterlijk het enige wat telt?

Terwijl ik wat zat te scrollen op Instagram zag ik een kort filmpje er tussen staan van de Nickelodeon tv-serie Victorious. Ik keek altijd met veel plezier naar deze serie, dus keek ik graag naar het filmpje, maar wat ik toen zag… schokte mij.

Waarom ik geschokt was door het filmpje van een kindertelevisieprogramma? Nou wel hierom:

Wat er was gebeurd vooraf aan dit filmpje: Jade en Cat (Jade is het meisje die tegen het roodharige meisje Cat zegt dat ze niet zo’n gezicht moet trekken) verliezen een karaoke wedstrijd in de karaoke bar die je ook in het filmpje ziet. Echter, hadden ze niet eerlijk verloren. De brunet en de blondine waar steeds op wordt ingezoomd in bovenstaande filmpje hadden de karaoke wedstrijd niet gewonnen om hun zangkunsten, maar omdat één van de meiden de dochter is van de baas van de bar. Jade en Cat willen wraak.

Tot zo ver geen probleem. Ik bedoel ik begrijp het volledig, maar de manier waarop wraak wordt genomen staat mij zo tegen.

Ze bedenken een plan om de meiden terug te pakken. Victoria (het meisje die zingt in bovenstaande video) verkleed zich als een verlegen meisje die totaal niet serieus wordt genomen. Jade en Cat dagen de meisje die gewonnen hadden uit voor een duel, maar zelf mogen Jade en Cat niet meer zingen in de bar. Dus mogen de brunet en de blondine iemand anders kiezen die voor Jade en Cat zingen. Wie het publiek het beste vindt, wint!

Victoria (in het filmpje Louise genoemd als undercover naam) werd gekozen op basis van haar uiterlijk in de bar. Omdat de brunet en de blondine daardoor dachten dat Victoria waarschijnlijk totaal niet zou kunnen zingen en omdat ze awkward reageerde op alles. Het tegendeel lijkt bewezen zodra de eerste noten uit Victoria haar mond komen, maar… NIEMAND. KLAPT. Ze kijken nog steeds naar Victoria haar uiterlijk en haar houterige manier van bewegen. Pas wanneer de pruik, de kleding en soort van gezichtsmasker af gaan, dan pas beginnen mensen te juichen.

Waarom? Omdat nu haar prachtige stem matched met haar uiterlijk en ze nu wel weet te dansen op de maat? Wat, waarom? Dit is een kinderprogramma en nu al spelen uiterlijk en talent een enorm grote rol. Alsof je er niet bij hoort wanneer je niet beide hebt.

Ik voelde me afschuwelijk toen ik mij bedacht dat dit één van mijn favoriete series was als kind. Natuurlijk keek ik er niet naar op de manier zoals ik nu doe, maar ik denk dat je het onbewust wel meeneemt als kind. Dat zowel uiterlijk als talent hebben belangrijk is. Maar even serieus, waarom is dat zo belangrijk? Gaat het niet om de binnenkant, hoe een persoon is? En wanneer deze persoon een geweldig talent heeft, dan is het toch top? Daar moeten we toch om juichen?

Wellicht heb ik bovenstaande video te serieus genomen. Waarschijnlijk omdat ik op het moment van schrijven net een les filosofie had gehad. Maar ik begon verder na te denken. De dag ervoor had ik namelijk een stuk in de Volkskrant gelezen over dat de Nederlandse vloggers die zo enorm bekend zijn zoals o.a. Beautygloss zo inhoudsloos praten in hun video’s. Ongeacht of ik daar mee eens ben of niet, dat vond ik niet helemaal eerlijk, aangezien zij juist vloggen over make-up etcetera, omdat het hun ding is. Alleen liet dit mij wel stil staan bij wat feiten. Het feit is namelijk wel dat video’s over make-up (maakt niet uit wie het maakt) eerder worden bekeken dan een video over bijvoorbeeld feminisme.

Eigenlijk is dit best krom. In het artikel van de volkskrant wordt ook nog aangestipt dat deze vloggers min of meer de moderne huisvrouw zijn. Ze tutten zich wat op en leven hun leven van dag op dag. Ik ben het hier voor een deel mee eens dat het inderdaad zo lijkt al weet ik uit ervaring die ik heb mogen zien van anderen dat het toch behoorlijk zwaar werk is en dat deze dames die vloggen het echt heel druk hebben. Maar in deze video’s wordt toch een beeld geschetst. En video’s die gaan over politiek, feminisme en nog meer onderwerpen uit dit straatje, de mensen die daar over vloggen hebben lang niet zo’n groot bereik als bijvoorbeeld Beautygloss. Best gek, want de mensen die over de eerder genoemde onderwerpen vloggen, vloggen meestal in het Engels. Je zou zeggen dat er dan een groter publiek is, helaas.

Het stelt mij teleur dat mensen liever kijken naar hoe iemand zich opmaakt, dan een video over boeken. Zelf ben ik ook dol op wat lippenstift hier en daar, maar zonder een boek zou ik niet kunnen leven. In bovenstaande video lijkt uiterlijk een maatstaaf te zijn van hoe iemand zou moeten zijn en dat stoort mij enorm. Presentatie wordt verkozen boven inhoud. Ik zou toch zweren dat ik in het jaar 2016 leef.

Het is een te groot onderwerp om ‘even’ in een blogpost te tackelen. Ik ga zelfs niet eens de moeite daarvoor doen, maar ik wil wel zeggen dat iedereen geweldig is. Ongeacht wat anderen van je mogen vinden. Als jij talent hebt en je wilt er iets mee doen? Doen! Ik juich je toe. Uiterlijk lijkt het enige te zijn wat er toe doet en inhoud wordt spontaan vergeten, maar ondanks dat je dit leest vanaf een scherm en ik geen idee heb hoe jij er uit ziet aan de andere kant, jij bent prachtig zoals je bent!

Liefs,