Mijn identiteit

Gepost op 22 april 2017 door Katja in Schrijfsels / 0 Comments

Identiteit. Hoe wordt mijn identiteit bepaald? Hoe kijken andere mensen er tegenaan en hoe kijk ik ernaar? Hierbij mijn hersenspinsel in een schrijfsel gegoten.

Identiteit. Sinds ik op mezelf ging wonen ben ik er heel veel mee bezig. Om eerlijk te zijn ben ik er altijd heel veel mee bezig geweest. Maar toen ik op mezelf ging wonen veranderde er iets. Want ik begon werkervaring op te doen doormiddel van stages. En de vraag van wat ik later wilde worden werd mij steeds vaker gesteld. Toen ik op die vraag geen antwoord kon geven, kwam ik in een dip terecht.

Het probleem? Ik denk dat de maatschappij zo is ingericht dat wij vaak het beroep koppelen aan onze identiteit. We maken ons beroep onderdeel van ons. Logisch, want een groot gedeelte van het leven brengt een mens werkend door. Daarnaast wie een ontzettend leuke baan heeft, die ook goed bij diegene past, dan is de baan toch ook onderdeel van de mens. Zoals het zijn van eigen baas. Maar ik denk wel dat we met z’n allen bepaalde soorten beroepen toch te veel status geven. Want waarom zou de vuilnisman minder zijn dan een ander beroep? In de praktijk wordt dit beroep toch vaak als iets wat minder gezien dan het docentschap. Terwijl het voor de maatschappij heel belangrijk is dat beide beroepen worden uitgevoerd. Mijn identiteit hoeft niets te maken te hebben met mijn beroep, maar het kan wel. Met name als de baan zo goed bij mijn persoonlijkheid past.

Ik denk dat ik ongeveer 6 jaar oud was toen er aan mij voor het eerst werd gevraagd wat ik later wilde worden. Ik kon altijd heel duidelijk antwoord geven op die vraag. Het antwoord op die vraag kon ik denk ik wel tot en met mijn achttiende zonder moeite aan iemand geven. Ik had mijn hele leven al uitgestippeld. Echter, toen ik in het werkveld terechtkwam zette ik toch vraagtekens bij mijn uitgestippelde plan. Een jaar geleden werd aan mij vaak die ene vraag gesteld en ik had sinds het eerst in tijden geen idee hoe ik die vraag moest beantwoorden. Een rot gevoel kroop zich in mijn lichaam. Maar waarom? Waarom legt de maatschappij zo veel druk op iemands zijn of haar beroepskeuze? Want geloof me, wanneer je het antwoord op die vraag niet weet of bijvoorbeeld wanneer je tussen twee banen in zit, dan wordt er met scheve blikken gekeken.

Wat heb ik het afgelopen jaar geleerd? Het is oké dat ik niet weet wat ik later wil worden. En het boeit mij vrij weinig wanneer ik zeg: Ach, ik zie wel waar ik later uitkom. I just go with the flow. Vanuit de maatschappij wordt er zo’n druk op ons gelegd dat we een beroep moeten kiezen, dat we die baan vast moeten houden en owja natuurlijk we moeten het ook allemaal voor elkaar hebben met ons huishouden. En alles wat van dat ideale plaatje afwijkt, is raar.

Mijn identiteit. Mijn identiteit is mijn persoonlijkheid. Werken als freelancer is mijn ding en past heel goed bij wie ik als persoon ben. Toch is de grap wel, dat juist dit beroep vaak niet wordt gezien als een echt beroep. Want je bent toch thuis? Dus dan kan je ook… Ha. Ha. Ha. Nee, ook wanneer je als freelancer werkt heb je je te houden aan deadlines. Maar doordat je niet vanuit een locatie werkt, wordt het beroep vaak niet als beroep erkend. Het feit blijft wel dat mijn antwoord voor later go with the flow blijft. Ik denk namelijk niet dat wanneer ik afgestudeerd ben dat ik een mooie plek bij een uitgeverij zo afslaan. Maar toch blijft wel die mogelijkheid bestaan. Waarom zou ik dat doen? Mijn beroep hoeft niets te maken te hebben met wie ik ben als persoon. Mijn identiteit wil ik niet laten vormen door de druk van de maatschappij.

Liefs,


 

 

 

P.S. De foto in dit artikel is gemaakt door Rosa.

Tags:


Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.