Mijn landgoed leven #12: Voeding

Gepost op 23 januari 2018 door Katja in Schrijfsels / 2 Comments

Hoe is het om als vegetariër op het landgoed gedeeltelijk te wonen? Ik heb geen eigen keuken en ik ben volledig afhankelijk van wat de koks voor me klaarmaken. Lees je mee?

Elke stagedag na de lunch wandel ik naar de keuken waar de koks al de voorbereidingen doen voor het diner in het restaurant die avond. Met name de eerste week vond ik het gek en was het behoorlijk wennen om elke keer naar de keuken te gaan om me aan te melden voor het eten. In het begin wist ik namelijk niet bij welke kok ik terecht kon. Toevallig was het in de eerste weken de chef die ik steeds moest hebben en op een gegeven moment leerde ik iedereen een beetje kennen tijdens het avondeten in de personeelskantine.

Inmiddels na bijna vijf (!) maanden vind ik het niet meer gek, maar onwijs gezellig om naar de keuken te gaan om aan te melden voor het avondeten of om me af te melden óp dagen wanneer ik in de avond school heb. Doordat ik iedereen van de keuken inmiddels ken en met sommige zelfs een klik heb met wie ik uren kan praten aan de keukentafel.

Maar toch was er één ding waar ik wel een beetje bezorgd over was. En dat was over vegetarisch eten. Voordat ik aan deze stage bestond at ik bijna nooit vlees hooguit één keer in de maand. Maar zodra ik wist dat ik ging stage lopen en daar ook deels ging wonen wist ik niet of vegetarisch zijn zou gaan werken. Ik heb namelijk zelf geen keuken op het landgoed en moet het doen met wat de keuken voor me klaarmaakt. Ik bedoel: hallo, het zijn natuurlijk wel koks die drie of vier keer in de week voor me koken dus ik heb absoluut niets te klagen.

Gelukkig kwam ik er al snel achter dat ik niet de enige van het personeel ben die een eetwens heeft. Zo is iedereen op het kantoor van het cursus instituut (waar ik werk) vegetarisch op één persoon na. Maar goed, de mensen op kantoor daar eet ik alleen lunch mee. In de avonden eet ik met het personeel van het hoofdgebouw en daar zitten ook wat eetwensen tussen al bleek ik de enige vegetariër te zijn. Echter vinden de koks het alleen maar een leuke uitdaging om voor zo veel verschillende mensen met verschillende wensen eten klaar te maken. En dankzij deze lieve koks kan ik zeggen dat ik bijna 5 maanden volledig vegetarisch ben.

Daarnaast geven zij mij enorm veel inspiratie over eten klaarmaken in de toekomst. Want kom ik wel aan genoeg ijzer en andere voedingsstoffen? Ik heb van het keukenpersoneel er al enorm veel over mogen leren. En het aller leukste? Ze houden rekening met of ik wel genoeg ijzer binnen krijg. Als vegetariër is dat namelijk niet altijd even makkelijk. Maar de koks denken er echt over na. En dat is te merken, want ik heb enorm veel energie van het eten die ik een paar avonden in de week krijg voorgeschoteld. En het is ook nog eens super gezond. De koks koken bijna alleen met verse streekproducten. Dat is goed te merken, want ik ben zonder dat ik er mee bezig was een paar kilo’s afgevallen.

Thuis probeer ik ook veel vers te eten, maar streekproducten lukt lang niet altijd en door mijn hectische leven naast het landgoed lukt het mij ook niet om alle producten super vers te eten. Ik ben daarom onwijs blij met de koks op het landgoed die enorm goed voor mij zorgen.

Liefs,

Tags:


2 responses to “Mijn landgoed leven #12: Voeding

Laat een antwoord achter aan Anouk Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.