Mijn eerste vliegreis… Dat was me er eentje. Iets meer dan twee maanden geleden zat ik voor de eerste keer in de lucht. Precies twee maanden na mijn eerste vliegreis zat ik opnieuw in het vliegtuig en deze keer was ik ook nog eens alleen op reis. Klik snel verder om de rest van mijn schrijfsel te kunnen lezen.
Iets meer dan twee maanden geleden zat ik voor het eerst in het vliegtuig. Samen met vriendin Rosa ging ik naar Praag. Maar wat vond ik nou van mijn eerste vliegreis? Iets was in ieder geval goed, want anders zat ik niet precies twee maanden opnieuw in het vliegtuig. En deze keer naar Dublin. Ik zou bijna willen zeggen dat ik in Dublin zit wanneer deze post online gaat. Maar… dat ben ik dus niet! Toen deze post online ging om 08:00, lag Dublin al ver achter mij. Ik ben namelijk verder door Ierland aan het reizen, maar dat verhaal is voor een andere blogpost. đ
Wat vond ik van mijn eerste vliegreis? Ik ben ontzettend blij dat online inchecken tegenwoordig een ding is. Want dat scheelt voor mij zo veel stress voor mijn gevoel. Met name de eerste keer, aangezien ik al genoeg geprikkeld werd doordat het mijn eerste keer was op Schiphol. Door de douane gaan vind ik denk ik het vervelendst van mijn hele reis. De eerste keer toen ik daar stond wist ik niet precies hoe alles in elkaar zat. Maar gelukkig loodste Rosa mij daar doorheen. Na de douane begint het wachten. Wachten totdat ik aan boord van het vliegtuig kan stappen. Al ben ik heel blij dat ik altijd genoeg tijd heb, dat ik nog moet wachten. Ik zou er niet aan moeten denken, dat ik steeds op het nippertje bij de gate ben. Nee, dan ben ik er liever twee uur van te voren.
Yes! Eindelijk is het tijd om in het vliegtuig te stappen. O, wacht het instappen gaat vrij traag. Wanneer iedereen zit moet het ijzeren gevleugelde eerst nog naar de baan. Voor mijn raampje razen de bomen, hekwerk en de baan eronder voorbij. Maar dan is het moment dat het vliegtuig (met wat gewiebel) van de grond komt. Het moment wanneer het vliegtuig van de grond komt, dan voel ik mijn hart een sprongetje maken. Het enige waar ik dan aan kan denken: kunnen we dat nog even een keer overdoen? Aangezien een moment in repeat afspelen niet werkt, is het boeken van een nieuwe vlucht een stuk makkelijker.
Oh, wat kriebelt het! Wanderlust. Dat is hoe ze het noemen. Dat gekriebel in mijn maag wanneer ik er alleen al denk om een nieuwe reis te maken. Die watten in mijn hoofd wanneer ik nergens aan kan denken, behalve aan reizen. Lopen, fietsen, auto, camper, bus, trein. Allemaal heb ik het gedaan om bij mijn volgende bestemming te komen. Maar niets. Echt niets kan tegen het gevoel op van wat vliegen met mij doet. Wanneer het vliegtuig stijgt, landt of scheef vliegt. Dan voel ik mij als een kind die in de achtbaan zit. Mijn eerste keer in de lucht kon ik maar niet ophouden met het uitspreken van het volgende: Whiew!
Liefs,
Opnieuw sparen voor een volgend vliegavontuur