1 jaar 4 kamers

Vandaag 1 jaar geleden slingerde ik mijn backpack op mijn rug. Ik nam afscheid van mijn ouders en stapte vervolgens de trein in. De eerste avond logeerde ik bij een vriendin in het westen van het land om de volgende ochtend door te reizen. Dat was het begin van dat ik in 4 kamers heb gewoond binnen 1 jaar.

Het lijkt soms een cliché, het plattelandsmeisje uit Groningen die verhuisd naar de grote stad. Het begon precies een jaar geleden met Exeter. Zonder dat ik echt wist wat mij in Exeter stond te wachten ging ik het avontuur aan. Dat was mijn eerste keer naar het buitenland zonder mijn ouders (Duitsland niet meegerekend, aangezien ik 19 jaar aan de Duitse grens heb gewoond en ook vrienden over de grens heb). 19 jaar heb ik heb ik op dezelfde plek gewoond, maar dat alles verruilde ik voor één van de grootste steden van Engeland.

Eenmaal in Exeter had ik geen idee waar ik heen moest. Het avontuur aangaan betekent helaas ook dat je het onbekende aangaat. Al snel zwaaide een vrouw naar me en voor ik het wist zat ik voorin in de auto op de plek waar ik normaal in Nederland zelf het stuur in handen had. De auto kwam met piepende banden stil te staan voor mijn tijdelijke thuis. Ik liep de trap op en plofte om mijn tweepersoonsbed neer. Als ik mijn voet zou uitsteken zou ik zowel mijn kledingkast als het kastje die er naast stond kunnen raken. Het was een minuscule kamer, maar het was genoeg. Op die plek heb ik mijn eerste Harry Potter boek uitgelezen, keek ik Livestream Wie is de Mol en werkte ik mijn zaken idee uit voor het programma waarvoor ik naar Engeland was gekomen.

In Exeter heb ik ontzettend veel geleerd niet alleen van het programma die ik daar deed over Startup business, maar ook over mezelf. Want wat wil ik met de rest van mijn leven? Ik maakte in Engeland veel keuzes die mij hebben geleid tot in de kamer waar ik nu zit. Engeland voelt daarom voor mij als het begin van alles. Het begin van mijn eigen keuzes maken, mijn ideeën en om eerlijk te zijn voelde het als een begin voor mezelf.

Toen ik weer terug ging van Engeland naar Nederland, terug in mijn oude kamertje waar ik 19 jaar had gewoond, had ik de kennis en wilde ik verder. Mijn oude kamertje voelde vertrouwd, maar niet meer als mijn kamertje. Ik wilde iets nieuws, een avontuur. Met name wanneer ik mijn hoofd leeg wil maken dan ga ik reizen en dat deed ik. Ik vertrok naar Parijs om bij terug komst een nieuw doel te hebben. Ik stuurde zo’n 9 sollicitaties de deur uit voor een werkervaringsstage. Nog geen 3 weken na mijn terugkomst uit Parijs had ik een kamer in Nieuwegein, mijn aller eerste kamer dat ik ging verhuizen. Voor mij was dit de kamer van mijn nieuwe start. Het begin van alles waarvan ik heb gedroomd is in die kamer tot stand gekomen. Al mijn secret projects zijn in die kamer begonnen. Van ideeën voor uitgeverijen tot aan mijn eerste bedrijf. Niets leek te gek te zijn en dat vonden de mensen om mij heen ook niet. Zij stimuleerden het alleen maar.

Zo woonde ik al 7 maanden op mezelf tot dat ik op Facebook foto’s van een leuke kamer voorbij zag komen. Voor de lol reageerde ik en dat heeft mij bij het punt aangebracht dat ik alweer 3 weken in Utrecht woon. Het cirkeltje is rond, het is een jaar later, 4 kamers verder maar mijn droom van een jaar geleden is uitgekomen.

Mijn droom van een jaar geleden was naar Utrecht te verhuizen, een journalistieke opleiding te volgen, mijn eigen bedrijf op te zetten en om bij het Best of YA te werken. Vanaf maandag kan ik ook het laatste afstrepen van mijn denkbeeldige lijst die hoorden bij de droom van een jaar geleden. Vanaf maandag 1 februari zal ik stagiair marketing zijn bij het Best of YA.

Het is te bizar voor woorden wat er in één jaar kan gebeuren, hoe 1 keuze mijn leven heeft veranderd. Alles begon met een kamer in een luidruchtige Exeter, maar voor geen goud zal ik ooit die keuze ongedaan willen maken. Natuurlijk zijn er van die momenten dat ik tegen mezelf aanloop juist omdat ik voor zo’n bijzondere route neem om mijn doel te halen. Elke keer herinner ik mezelf eraan, dat ondanks die route die ik heb gekozen dat al die leuke dingen die onderweg heb mogen doen wel te danken zijn aan het feit dat ik vandaag een jaar geleden in de trein stapte naar het onbekende.

Liefs,