Titel: Allesbehalve oké
Auteur: Laura Steven
Verschenen: april 2018
Pagina’s: 333
Uitgever: Karakter
Waardering: 8/10
Izzy O’Neill hier! Straatarme wees, ambitieuze cabaretier en Ongelooflijke Slet, als je de roddelsites tenminste mag geloven…
Izzy had nooit verwacht dat ze op haar achttiende het slachtoffer zou zijn van een internationaal online-schandaal. Maar als expliciete foto’s van haar met de zoon van een politicus online komen te staan, laten treiteraars niets van haar heel. Gewapend met een enorme bak nacho’s en haar beste vriend Ajita als steun en toeverlaat, probeert ze het van zich af te lachen. Maar als het dagelijkse slutshaming verergert, leert ze snel dat de wereld tienermeiden niet oké behandelt. Allesbehalve oké zelfs.
Wat een heerlijk boek! Ik word er zo ontzettend blij van dat boeken met een feministische stem steeds meer verschijnen. TEOOO is heel anders dan Moxie of Am I Normal Yet – serie. Deze boeken gaan heel erg over de strijd, hoe meiden vechten voor hun vrijheid en je leert ontzettend veel over feminisme. TEOOO gaat veel meer over wat er aan vooraf gaat. Het proces van een meisje die vernederd wordt. Het gevecht voor de vrijheid moet nog komen.
Izzy is een 18 jarige middelbare scholier met een passie voor het schrijven van scripts en comedy. Ze is wees, maar gelukkig heeft ze vrienden die haar overal doorheen slepen en een oma die een kanjer is. Daarnaast voelt Izzy zich comfortabel met haar eigen seksualiteit. Maar na een feestje waarbij ze met twee jongens naar bed gaat, zal alles veranderen. Iemand heeft een blog opgezet over haar seksleven en de hele wereld kan meegenieten.
Zodra ik het boek opensloeg werd ik meteen gegrepen door de woorden. Het kwam “BAM” binnen. Het hele boek leest in sneltreinvaart. Doordat ik een digitaal recensie-exemplaar had gekregen voor op mijn mobiel las ik het niet in één ruk uit. Ik kijk liever niet naar schermen voor het slapengaan, dus las ik het verhaal vooral tijdens mijn vele treinreizen. En het gekke… waar ik ook in het boek was, ik wist altijd precies waar ik gebleven was en zat meteen weer in het verhaal.
Comedy is een genre die ik nog niet zo veel in boeken heb gezien, maar op tv heerlijk vind om naar te kijken. Ik vond het dan ook fijn om de schrijfstijl van Laura Steven te mogen lezen. O en wat heb ik vaak hardop moeten lachen om haar grappige manier van schrijven. Op dat gebied zat het verhaal enorm goed in elkaar. Wat ik wel miste was een stukje inhoud. Iets meer diepte over de verschillende personages en situaties. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat ik inmiddels verwend ben door auteurs zoals Holly Bourne die ook over feministische onderwerpen schrijft.
Izzy als hoofdpersonage vond ik fantastisch! Ze is niet perfect, dat weet ze en ze omarmt dat. Een personage die enorm krachtig is, omdat ze een stem heeft die zo eigen is. Met humor probeert ze te overleven. En wat heb ik vaak om haar mogen lachen.
Ondanks dat ik vind dat de inhoud beter uitgewerkt had kunnen worden was dit boek voor mij een emotionele achtbaan, kick-ass en een must read voor iedereen die meer over de positie van de vrouw in de huidige maatschappij wil weten.
Liefs,
Geef een reactie