De 100 – Kass Morgan

 

Titel: De 100

Auteur: Kass Morgan

Verschenen: februari 2012

Pagina’s: 312

Uitgever: Blossom Books

Waardering: 6/10

De aarde is onleefbaar geworden. In het ruimteschip waar de mensheid leeft, raken de voorraden langzaam op…

Het lijkt een onmenselijke oplossing: honderd jeugdgevangenen worden teruggestuurd naar de aarde om te zien of ze kunnen overleven. Krijgen ze een tweede kans of is dit voor hen het einde?
Clarke droomde al jaren van de aarde en wilde er samen met haar ouders naartoe. Nu moet ze alleen. Voor Glass betekent het dat ze iemand moet achterlaten tegen wie ze nooit meer zal kunnen zeggen waarom ze écht werd opgepakt. Bellamy en Wells behoren niet tot de honderd gevangenen, maar willen allebei mee om iemand te beschermen. Tegen welke prijs doen ze dit?

De honderd moeten samen proberen te overleven, maar wie kun je vertrouwen als al je lotgenoten een crimineel verleden hebben?

Met de eerste paar afleveringen van de tv-serie in mijn achterhoofd begon ik met het lezen van het boek. Dat had ik beter niet kunnen doen. De tv-serie eerst zien en dan het boek lezen. Dit heeft er mee te maken dat het boek en de serie erg van elkaar verschillen… Dit zorgde ervoor dat ik de lat erg hoog had gelegd voor het boek en helaas kon het verhaal mij niet zo pakken als dat de serie het deed.

Ik heb het boek daardoor even aan de kant gelegd. Om er na 2 a 3 weken opnieuw in te beginnen. Nog steeds wist het boek mij niet te raken zoals de serie heeft gedaan. Naarmate ik verder las begon ik het verhaal steeds leuker te vinden. Tegen het einde zat ik zelfs bijna op het puntje van mijn stoel.

Het was zeker niet mijn slimste plan om de serie eerst te zien en daarna pas te lezen. Vandaar dat ik een nieuw plan heb. Niets van de serie zien totdat ik de vervolgdelen uit heb. En zeg nou eerlijk, alleen al om de cover wil ik het vervolg deel lezen en al helemaal om het schudblad! Eigenlijk is het best slecht als ik erover nadenk, dat ik sommige boeken oppak vanwege de cover en niet om de inhoud. Maar zeg nou zelf, first inpression counts.

*einde vergelijking*

Het boek lees je vanuit het perspectief van 4 jongeren allemaal met hun eigen reden dat ze naar de aarde gestuurd of onder hun straf uitgekomen zijn. Ik vond 4 perspectieven in het begin erg lastig, veel nieuwe namen, gedachtes en andere verledens.

Naarmate het verhaal vorderde vond ik het juist alleen maar leuker dat het verhaal vanuit zoveel perspectieven werd verteld. Helaas maakte de schrijfster wel gebruik van flashbacks. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat de vaart uit het verhaal ging. Waardoor ik het lastiger vond om het boek op te pakken, nadat ik het even had weggelegd voor de dagelijkse bezigheden.

De schrijfstijl van de schrijfster vind ik gewoon leuk. Niets specials. Maar ik vind het wel erg fijn om te lezen hoe Kass het onderwerp in haar boek uitwerkt. Je merkt dat er goed over na is gedacht. Al moet ik bekennen dat ik de personages in het boek erg stereotype vind. Van mij hadden ze iets meer diepte mogen krijgen. Maar dat is denk ik de keuze die je maakt wanneer je het verhaal laat vertellen vanuit 4 perspectieven.

Wat vind jij van boeken die zich in de toekomst afspelen?

Liefs,