De kleur van Colorado van Rebecca Yarros is een uniek verhaal over verlies en rouw, over leegte en liefde.
Titel: De kleur van Colorado
Auteur: Rebecca Yarros
Vertaler: Erica van Rijsewijk
Verschenen: juni 2020
Pagina’s: 446
Uitgever: Zomer & Keuning
Waardering: 7/10
Trigger warning: Rouw
Bedankt, Zomer & Keuning, voor het opsturen van een recensie-exemplaar.
Camden Daniels, de hoofdpersoon in De kleur van Colorado van Rebecca Yarros, zou zijn verleden het liefst achter zich laten. Zes jaar geleden keerde hij terug van het slagveld zonder zijn jongere broer. Niemand in zijn thuisstad Alba in de Amerikaanse staat Colorado kon hem dat vergeven, vooral zijn vader niet. Dus vertrok Camden – voorgoed. Of dat dacht hij tenminste. Want als zijn vader begint te dementeren, heeft hij geen keus. Hij gaat terug naar huis. Terug naar het verraad, terug naar de pijn én terug naar Willow, de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten.
Yeah, zo blij dat er weer een nieuwe Yarros uitkwam! De auteur heeft een heerlijke schrijfstijl waardoor ik het boek bijna niet kon wegleggen. Mijn favoriete boeken van Yarros blijft de Renegades serie, maar dit boek komt op een mooie tweede plaats. De kleur van Colorado is een meeslepend verhaal met goed neergezette personages.
Wat ik zo tof vind aan de personages is dat ze niet worden opgehemeld. Je ziet ook duidelijk hun minder leuke kanten en dat zorgt ervoor dat de personages zo levensecht voelen. Met name een van de hoofdrolspelers, Camden. De vader van Camden heeft jong alzheimer gekregen en ik vond het mooi hoe de auteur dit beschreven. Tevens hoe ze omging met een verward en op zijn tijd juist een heel helder personage.
Het verhaal wordt verteld vanuit de twee hoofdrolspelers. Camden, de man die net terug komt uit het leger om zijn oudere broer te helpen met hun vader. Wat gek is, want Cam was juist degene die had gezegd dat hij nooit meer terug wilde naar Alba. Maar een oude belofte brengt hem terug naar het gehucht. Willow, zij heeft ook de stad vanwege haar studie tijdelijk verlaten. Maar toch besloot ze om terug te gaan en haar werk online te doen.
De setting en sfeer is heel anders dan we van Yarros gewend zijn, desalniettemin had ik het gevoel dat ik daadwerkelijk in Alba rondliep. Net als Camden voelde ik die veroordelende blikken op me gericht. Het verrijkt het verhaal van een bijna ghost town. Het is namelijk een plek waar de meeste jongeren wegtrekken en inmiddels ook families. Ze komen alleen nog terug wanneer de toeristen in de zomer langskomen. Maar in de winter voelt het er enorm kil hoog in de bergen.
Over de ontwikkeling van het verhaal heb ik wel een paar punten op aan te merken. Van mijn had het verhaallijn iets eerder op gang mogen komen. Ik had het idee dat er net iets te veel gebeurtenissen zijn over de helft van het boek. Terwijl de gebeurtenissen prima meer uitgesmeerd hadden kunnen worden. Daarnaast heeft het einde een aantal elementen die ik best graag al eerder had willen weten. Vanwege spoilers kan ik er niet te diep op in gaan, dus vandaar dat ik het even vaag houd.
Op bovenstaande punten na vond ik het weer een fijn verhaal van Yarros. Ze is de auteur op het gebied van meeslepende en emotionele verhalen. En ik kan absoluut niet wachten tot Yarros weer een boek gaat uitgeven!
Heb jij al boeken gelezen van Rebecca Yarros?
Liefs,
Geef een reactie