Een liefdesbrief aan… Julie Kagawa

Gepost op 2 oktober 2018 door Katja in Boeken / 0 Comments

Welkom bij een nieuw rubriek op That Blonde Woman. In Een liefdesbrief aan… schrijf ik een liefdesbrief aan een auteur die mooie boeken schrijft of aan een boek die mij raakte. Lees je mee? 

Lieve Julie,

Om eerlijk te zijn dacht ik niet dat fantasy iets voor mij zou zijn. Ik hou meer van boeken die een realistische wereld beschrijven. Tot ik jouw boekenserie The Iron Fey ontdekte. Of het liefde op het eerste gezicht was? Nee, dat zeker niet. Het duurde zo’n drie keer opnieuw beginnen met het lezen van het boek voordat ik het in één keer uit las. Maar toen ik eenmaal het boek uit had, dat was het moment dat ik wist: deze boekenserie is fantastisch!

Jouw boeken vereisen altijd heel veel World Building. Ik dacht nooit dat het iets voor mij zou zijn net zoals bij fantasy. Maar de wereld of liever gezegd werelden die je altijd weer bouwt in de verschillende boeken weten me zelfs in mijn dromen te bereiken. Ik droom dan over dat ik door het bos loop van het boek, monsters versla met een magisch zwaard en vrienden wordt met een gremlin. Zelfs wanneer ik wakker ben en het boek niet aan het lezen ben, dan ben ik aan het dagdromen.

Blood of Eden was een trilogie die mij raakte. De hoofdpersoon was voor mij herkenbaar en jouw schrijfstijl vond ik daarin fantastisch. Ik werd helemaal blij van de vampiers in het boek die leken op de vampiers in mijn verbeelding. Alison als hoofdpersoon van Aziatische afkomst (iets wat je niet vaak ziet in YA boeken, dank daarvoor!) met haar katana. Een heldin die anders is dan Katniss, maar zeker niet minder belangrijk voor de wereld van YA boeken. Alison haar hart mag dan niet meer kloppen… Maar ze heeft mijn hart gewonnen! Julie, bedankt voor het neerzetten van een krachtig personage.

En toen schreef je verder in The Iron Fey serie. Daarover kon ik zeker niet klagen. Ik ontmoette Ethan Chase voor de tweede keer, maar deze keer als jong volwassene. Puck of de IJzerprins? Nee, met geen van beide mannen had ik iets. De charmes van een Ethan wisten mij meteen te raken, waardoor ik zelfs in mijn echte leven hoop een Ethan Chase te vinden. Maar toch heb ik nooit kunnen opbrengen om het laatste boek van de serie uit te lezen. Ik wil gewoon niet dat de serie stopt. Dit heb ik nooit eerder gehad. Normaal lees ik juist een boek uit, omdat ik wil weten hoe het eindigt. Alleen kan ik geen afscheid nemen van de magisch sprookjesachtige wereld die je heb neergezet. Inmiddels ligt het boek al bijna drie jaar lang voor de helft gelezen in mijn boekenkast. Elke keer wanneer ik het boek zie, moet ik glimlachen. En varen mijn gedachten naar een dagdroom waar ik zij aan zij met Ethan mee vecht, door het bos wandel of toch weer een poging waag om vrienden te worden met een gremlin.

Geen idee of ik ooit het laatste deel van The Iron Fey ga lezen, maar ondertussen begon ik maar aan je nieuwe serie: Schaduw van de vos. Voor ik het wist werd ik meegesleept in de Japanse mythologie. En rende ik in mijn dromen over de daken van de tempel. Geen van jouw boekenseries zijn hetzelfde, maar allemaal bevatten ze het zelfde stukje magie: mij laten dagdromen en verliefd worden op de werelden die alleen jij kan creëren.

Liefs,

 

 

 

 

Deze blogpost is onderdeel van de blogtour Schaduw van de vos. Hartelijk dank Harper Collins voor het sturen van een E-book ter recensie.

Tags:


Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.