Titel: Het Vonnis
Auteur: Michele Gagnon
Verschenen: november 2014
Pagina’s: 400
Uitgever: Blossom Books
Waardering: 8/10
Ik wil Blossom Books bedanken voor het opsturen van een recensie-exemplaar.
[Wanneer je de eerste 2 delen nog niet hebt gelezen kan deze recensie spoilers bevatten]
Noa en Peter beseffen dat ze niet meer kunnen vluchten en bovendien gaat Noa’s gezondheid steeds verder achteruit. De enige persoon die hiervoor een oplossing heeft, is dezelfde als die haar dit heeft aangedaan: de directeur van Pike & Dolan. De vraag is: kunnen ze de man met wie het allemaal begon nog verslaan als ze eenmaal oog in oog met hem staan?
Het vonnis is het laatste deel in de bloedstollende Project Persefone-trilogie
Een YA trilogie over hackers! Wat zorgt voor leuke details in het boek, spanning en een andere inkijk in de YA literatuur. Met name de eerste 2 delen zitten vol spanning en actie. Iets wat in het laatste deel letterlijk tot het laatst werd bewaard. Maar dat maakte het boek zeker niet minder leuk.
In het begin van het boek had ik wel heel even spijt dat ik de voorgaande delen al zo meteen na uitkomst data had gelezen, want ik moest aardig graven in mijn geheugen waar deel 2 eindigde. Het Vonnis kijkt weinig terug naar de gebeurtenissen in voorgaande delen waardoor het ervoor mij niet makkelijker opmaakte. Maar als snel herinnerde ik mij alles weer en werd ik meegenomen in het verhaal.
Zoals ik al zei is dit een boek waar de actie voor het laatst wordt bewaard. Natuurlijk in het begin en middenstuk was er wel actie, maar toch waren dat voor mij vrij korte spanningsbogen. Op zich vond ik dat niet zo erg, aangezien er behoorlijk veel informatie werd verteld die ik in deel 2 miste.
Ondanks de kort spanningsbogen voor mijn gevoel in het begin en midden, zat ik tijdens deze momenten op het puntje van mijn stoel. Ik vroeg me een paar keer af tijdens het verhaal hoe Gagnon hetzelfde korte spanningsboogje steeds opnieuw wist te verpakken tot een verrassing. Het leek wel een trucje waarin ik steeds weer intrapte. En nee, dat vond ik zeker niet erg.
Erg bijzonder vond ik hoe in dit boek de verschillende perspectieven naar voren kwamen. In één stuk tekst kon je soms de gedachten lezen van Noa en Peter. Dat vond ik het begin een beetje vervelend omdat ik er niet aan gewend was (en doordat ik helemaal uit het verhaal was). Meestal las je de gedachten van maximaal 2 personen in één stuk tekst en vervolgens stond er dan een witregel om de tekst daarna te vervolgen met de woorden van Teo en Daisy (de andere overgebleven naast Noa en Peter).
Amanda was jammer genoeg wel naar de achtergrond verdwenen. Ook al is zij niet mijn favoriete personage. Toch had ik wat meer willen weten vanuit haar perspectief met name op het einde.
Bovenal is dit een waardige afsluiter van de bloedstollende Project Persefone-trilogie. En eindelijk eens een boek die al mijn vragen op het einde heeft beantwoord. Met een einde dat ik na het uitlezen van het boek niet tegen de muur wil gooien omdat het zo’n open einde is. Oké, het boek heeft wel een open einde, maar Gagnon laat je als lezer een fijn gevoel geven na het uitlezen van dit boek. Alles valt op z’n plek, dat is toch alles wat een Booknerd zich kan wensen, toch?
Ik kan iedereen als tip geven om deze boeken dicht na elkaar te lezen in een korte tijd, aangezien in deze trilogie zo ontzettend veel informatie wordt gegeven.
Lijkt jou Project Persefone leuk om te lezen? Of heb je het al gelezen en wat is jouw mening erover?
Liefs,
Geef een reactie