Volg je eigen weg

Gepost op 7 februari 2016 door Katja in persoonlijk / 6 Comments

DSC_0113

Je eigen weg volgen, hoe doe je dat? Waar begint het? Al op de basisschool of toch de middelbare school? Wanneer vond ik mijn eigen weg of ben ikzelf nog hard opzoek?

Super bedankt iedereen die reageerde op mijn post van 1 jaar 4 kamers. De reacties die ik ontving op die post zijn namelijk inspiratie voor deze post. In de reacties stond onder andere dat ik veel bereikt heb en dat ik een voorbeeld ben. Voor mij klinkt het behoorlijk onwerkelijk, want ik zie mezelf niet op die manier. Hoe dat komt? Ik doe namelijk dingen wat ik leuk vind. Met andere woorden: ik volg mijn eigen weg.

Om eerlijk te zijn volg ik ook nog niet zo heel lang niet mijn eigen weg en al helemaal niet op de basisschool. In zekere zin ook weer wel, want ik werd gepest. Ik vond het namelijk stom wat al die populaire meiden deden. Wanneer iedereen op volleybal ging dan ging ik dat beslist niet doen. Hoe leuk ik volleybal ook had gevonden (ik HAAT ballen, dus geen zorgen zo leuk vond ik volleybal niet). Wanneer iedereen voor links koos, dan koos ik voor rechts. In die tijd kon je eigenlijk al zien dat ik al een kleine rebel in mij had, maar het duurde lang voordat ik mijn leven daarnaar ging aanpassen, maar waarom eigenlijk?

Iedereen kent vast wel het meisje die ooit bij haar in de klas heeft gezeten die altijd, maar dan ook echt altijd goede cijfers haalde. Tevens was dit meisje de beste in sport, ze was geliefd in de klas, ze had veel vriendinnen en alle jongens mochten haar. Dit meisje had ik zowel op de basisschool als op de middelbare school. Sterker nog op de middelbare school was zij mijn beste vriendin. De meiden van de basisschool en de middelbare school zijn wel andere meiden, maar ik denk dat iedereen nu wel een idee heeft over wat voor soort meisje ik bedoel. In die tijd toen ik dat soort meiden mijn leven liet beïnvloeden toen vond ik het ontzettend moeilijk om om te gaan met vooroordelen. Ik was bang wat mensen over mij dachten. Het ergste van allemaal… ik was jaloers.

Ik was jaloers op alles wat die meiden wel konden en ik niet. Waarom lukt het mij niet om hogere cijfers te halen? Waarom lukt het mij niet om de beste in gym te zijn? Waarom voelt het alsof ik een niemand ben? Ik vond het oneerlijk. Het voelde met name in de tijd van de basisschool alsof het niet goed verdeelt was. Ik weet nog die keer dat ik huilend op de fiets van de basisschool naar huis aan mijn moeder vroeg waar ik dan goed in was. Het antwoord bestond uit liefkozingen, maar geen duidelijk antwoord.

Jaren lang heb ik mezelf afgevraagd wat maakt mij speciaal? Eind middelbare school wist ik het. Het lag zo voor de hand, dat ik het niet heb gezien. Laten we zeggen dat ik eerder zo vaak en veel nadacht over zoveel dingen dat ik niet begrijp dat mijn hoofd nooit ontploft is. Waar ik goed in ben? Mijn eigen weg volgen. Je kon het al zien op de basisschool. Kleine rebel Katja die rechts ging wanneer iedereen links ging. (Tenzij het verstandiger was om ook links te gaan, maar dat hing altijd van de situatie af.) Het meisje op de middelbare school die koos voor echte vriendschap in plaats van erbij te horen. De meid nu die koos voor een deeltijd studie, omdat ze weet dat het beter bij haar past dan net als de meesten voltijd te studeren. De meid die dit opschrijft omdat ik hoop dat ik door mijn verhaal te vertellen dat iemand anders ook durft om voor zichzelf te kiezen.

Het is niet de reden dat ik mijn blog ben begonnen om anderen te inspireren. Ik ben mijn eigen blog begonnen om mijn passies te uiten. En ik denk dat dat het begin is van je eigen weg volgen. Je eigen weg volgen is moeilijk. Ik heb er jaren over gedaan om dat uit te vogelen. Daarom zou ik ook niet zomaar een weg volgen, maar ga eerst opzoek naar wat je leuk vindt, wat jij wil en stop die groene monster heel snel weg, want ook jij bent bijzonder. Als je op die manier denkt dan is een eigen weg vinden net zoals ademen. Het gaat vanzelf.

Liefs,

header31-860x280

Tags:


6 responses to “Volg je eigen weg

  1. Mooi artikel! Ik herken mezelf er wel in hoor. Ik vroeg me ook altijd af waarom ik niet zo goed was als die anderen. Maar tegenwoordig weet ik wel waar ik goed in ben!

  2. Zo erg yay voor dit artikel! Ik heb het gevoel dat ik bezig ben om mijn eigen weg te volgen. Stapje bij beetje zet ik de route uit die ik wil volgen en niet de route die het ‘beste’ voor me is volgens anderen of de route die anderen van me verwachten of een route die gewoon meer bestaanszekerheid biedt.

  3. Ria Potze

    Je eigen weg volgen blijft moeilijk, oordelen en obstakels liggen op de loer. Maar durf te zijn wie je bent en wees trots op jezelf!! Uiteindelijk heft het wel “gemaakt” tot diegene die je nu bent.
    Ik ben TROTS op je <3

  4. Wooow, ik was gewoon echt even stil na het lezen van dit artikel. Zeker na ons trein-gesprek van gisteren, haha. Ontzettend herkenbaar. En inderdaad: dat groene, harige monster moet de deur uit!

  5. Dat groene monster heb ik niet vaak tegengekomen in mijn leven, maar de twijfels en een gebrek aan zelfvertrouwen dan weer wel. Mijn middelbare school was nu niet bepaald de beste periode in mijn leven. Ik hoorde er niet echt bij, kon niet dezelfde dingen doen als andere leeftijdsgenoten en blijkbaar vinden sommige mensen dat een reden om allerlei dingen over je te verzinnen. Nu kan ik me daar wel overheen zetten maar als tiener had ik het er erg moeilijk mee. Gelukkig ontdek je met ouder te worden dat je het gelukkigst bent wanneer je je eigen ding kan doen. Niet dat ik nu plots barst van het zelfvertrouwen maar ik ben veel gelukkiger nu ik me focus op wat ik wel kan doen in plaats van stil te staan bij zaken die niet te veranderen zijn.

Laat een antwoord achter aan Thyrze Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.