Le Sserafim “Easy” mini-album review

Le Sserafim kwam in februari uit met hun derde mini-album! Mijn gedachten erover lees je in de blog.

Le Sserafim is een van mijn favoriete groepen binnen K-pop. Ze zijn enorm sterke performers en hebben allemaal een geheel eigen visie op het zijn van een artiest, zonder dat de missie van de groep ooit verloren gaat.

Kleine opfrisser
Alle meiden hebben hun eigen solo activiteiten en daar begonnen ze al behoorlijk vroeg mee in hun carrière. Meestal komt dat met de jaren, maar de Fimmies hebben veel zeggenschap over hun eigen carrière voor zowel de groep als solo. Zo werkt Yunjin al aan haar eigen solo muziek, is Eunchae host voor een muziekshow, Sakura heeft haar eigen YouTube show, Chaewon was onderdeel van een documentaire en een reality tv-show en last but not least… Kazuha, zij werkt voornamelijk als model en brand ambassador. 
Dat de meiden veel zeggenschap hebben over hun carrière is terug te zien in de muziek en met name als je naar de credits kijkt. Al sinds het eerste mini album schrijven verschillende leden mee aan de teksten en sinds het studioalbum is Yunjin (naast dat ze dat al was voor haar eigen solo muziek) een van de producers voor Le Sserafim!  

Derde mini-album
Easy is het derde mini-album van Le Sserafim, na een studioalbum dat afgelopen jaar uitkwam en zeer succesvol was waarna er een tour volgde in Azië. De muziek van de meiden is om verschillende redenen zeer kenmerkend. Het was echter wel even de vraag of dat ook voor dit nieuwe album zou zijn, aangezien de Fimmies hebben aangegeven dat Unforgiven (studioalbum) de trilogie van Fearless, Antifragile en Unforgiven afsloot. Maar het is nu duidelijk dat ook het nieuwe hoofdstuk van Le Sserafim wel hun kenmerkende format gaat volgen wat betreft mini-albums. Beginnend met een intronummer waarin de leden in hun moedertaal (Koreaans, Japans en Engels) een boodschap inspreken. Dat wordt opgevolgd door vier nummers die allemaal een deel van de boodschap dragen van hun intronummer. 

Good Bones 
Elke keer wanneer de muziekvideo van het intronummer uitkomt denk ik dat ze het de volgende keer niet kunnen overtreffen. En elke keer heb ik het mis, iets wat ik uiteraard niet erg vind. De creatief directeur van Le Sserafim heeft een visie voor de groep en ik word er elke keer weer enorm enthousiast van hoe hij zijn ideeën weet over te brengen.
Wel bijzonder is dat voor Burn the Bridge (intronummer Unforgiven) ze toen een andere route opgingen wat betreft het high fashion catwalk geluid van de eerste twee mini-albums. In plaats daarvan werd er gefocust op de lore die ligt achter de groep. Maar voor dit derde mini-album zijn ze terug met het high fashion catwalk geluid. Persoonlijk vind ik het echt fantastisch. Het is zo kenmerkend voor de Fimmies. Ik ben nu wel benieuwd of dit het recept van de groep is: twee mini-albums die worden opgevolgd door een studioalbum.
Terug naar Easy… Good Bones vind ik de tofste intro als het gaat om ernaar te luisteren. Als ik naar het album luister, valt dit nummer het minst op als een typische intro in vergelijking met hun eerdere albums. En uiteraard maakt het rockgeluid me heel blij! Toen ik dit nummer hoorde, had ik eigenlijk verwacht dat dit hele album rock zou zijn. Het ligt de Fimmies goed, ook als je kijkt naar een optreden bij de Golden Disks Awards die ze deden in samenwerking met YB. Maar al vaker hebben ze bewezen hoe goed rock bij hen past. Toch besloten ze met reden een andere richting op te gaan met het album. 

Easy
Deze title track klinkt als een B-side track waarvan iedereen zou willen dat het de title track is. De relaxte vibes is niet nieuw voor Le Sserafim, maar wel als het gaat om de title track die bij hen meestal heel opvallend is zoals Antifragile en Unforgiven. Eerst dacht ik: waarom hebben ze voor deze klanken gekozen? Is het niet te vroeg in het jaar voor dit zwoele zomers geluid? Toen realiseerde ik me… Coachella! De Fimmies gaan namelijk optreden op het muziekfestival. Voor je het weet is het al zover in april en dan wil je immers wel al in eigen thuisland het album gepromoot hebben voordat ze naar de andere kant van de oceaan gaan. Het gehele album is duidelijk gebouwd om te presenteren op Coachella tussen hun andere werk.

De naam van de groep, Le Sserafim, is een anagram van de uitdrukking “I’m Fearless”. Het verwijst ook naar de hemelse wezens, serafijnen. Dit is belangrijk om te weten om de lore achter dit lied/album te kunnen begrijpen. De naam tevens impliceert zelfvertrouwen en een sterke wil om vooruit te komen zonder je te laten leiden door de blik van de wereld. Ze zijn daarmee dus wel anders dan de serafijnen, aangezien ze juist niet als celestials gezien willen worden, omdat ze het nou eenmaal niet zijn. Ze werken hard voor alles wat ze al hebben bereikt, het is dus zeker niet “easy”. De title tracks van de Fimmies verwijst altijd naar de lore van de groep en Easy is daarin ook niet anders. De lore is niet het enige wat wordt besproken, want ook zitten er verwijzingen in naar het persoonlijke leven van de leden, maar dan wel van een pre-fearless tijd.  

Swan Song
Als een muziekdoosje komen de Fimmies tot leven in een samenspel van dans en zang. Als we kijken naar de tekst dan had dit nummer van mij wel iets meer body mogen hebben door een extra vers te bevatten. Het lied bouwt verder op de tekst van Easy, maar laat juist een onzekere kant zien, dat had van mij nog iets meer uitgewerkt mogen worden.
Als we kijken naar de performance is het echt prachtig. Er is gebruikgemaakt van de sterke kanten van Le Sserafim, niet alleen van hun welbekende flexibiliteit, juist hun groepsdynamiek is wat de groep zo sterk maakt. Ik heb zelden een groep gezien die zo goed op elkaar is ingespeeld als Le Sserafim. De meiden besteden daar ook veel tijd en aandacht aan. In behind the scenes beelden hebben ze het er veel over dat het belangrijkste wat ze doen voor het neerzetten van een performance is om mentaal op één lijn te zitten. De rest volgt dan heel natuurlijk. Hierdoor kunnen ze meerdere malen de zwaan sierlijk uitbeelden in hun dans. 

Smart
Of Fire in the belly 2.0? Het hint naar Antifragile en tegelijkertijd vind ik het een heerlijk nummer dat perfect is voor de zomer! Perfect voor Coachella waarbij ik zeker weet dat iedereen al dansend naar het podium zal kijken. Het nummer zelf gaat over empowerment van jezelf. Het speelt ook in op bloed, zweet en tranen, dat tevens terug te zien is in voorgaande nummers. Wat ik heel tof vind als we kijken naar de betekenis achter de tekst, dan gaat het om het belang van “laat de resultaten voor zichzelf spreken”. Maak een plan, voer het uit zonder het van de daken te schreeuwen en blijf hard werken. 

We got so much
Het enige lied dat vooraf aan dit album al bekend was voor iedereen die hun Aziatische tour volgde. Een ballad speciaal voor de fans die perfect is om te zingen voor een encore. Tevens past het goed dat het album wordt afgerond met een rustiger nummer, aangezien de overige nummers behoorlijk performance heavy zijn.

What’s next?
Recent verscheen de mv voor Smart en daardoor weten we al hoe het volgende album zal heten. En zonder dat we als fans het doorhadden, hadden de Fimmies in hun intronummer Good Bones al de hint gegeven. Daarin zingen ze namelijk: Easy, Crazy, Hot… I can make it! Je kan het dan al wel raden… het volgende album gaat Crazy heten en ik denk dat het concept liefde zal zijn, omdat in de Easy mv veel verwijzingen in zitten.  

Eindoordeel
Wat ik wel enorm jammer vind is dat geen enkel nummer boven de drie minuten uitkomt. De (tweede) bridge mist en een derde vers. Helaas lijkt dit op het moment voor veel popmuziek te gelden, toch hoop ik dat het tij gaat keren want persoonlijk ben ik een fan van langere nummers. 
Dit album is echt perfect voor het warmere weer, ik ben dol op de lyrics en het verhaal dat verteld wordt gedurende het album. Het album bevat verschillende genres, maar het heeft een typisch Le Sserafim geluid waardoor het als een geheel klinkt. 

Heb jij al naar Easy geluisterd?

Liefs,