Mijn landgoed leven #1: Een nieuwe plek

Op 4 september startte mijn stagecontract van mijn nieuwe stage. Voor de komende 7 maanden zal ik rondlopen bij de ISVW, Internationale school voor Wijsbegeerte. Dat niet alleen, ik woon ook op het terrein. De ISVW is namelijk niet alleen een cursusinstituut, maar ook een hotel en dat allemaal op een prachtig landgoed.

Het is maandagochtend en ik zit bij mijn vader in de auto onderweg naar Leusden. Dit zal geen gewoonte worden, maar we nemen mijn fiets mee. Vanaf mijn tweede week zal ik dus elke week met het openbaarvervoer gaan. Maar om goed te beginnen, dan moet ik beginnen op zondag. Die zondag voelde voor mij niet speciaal of anders. Wel moest ik die dag een paar boodschappen doen voor de ISVW, want het ontbijt is de enige maaltijd die ik zelf moet regelen op het landgoed. Ik haal braaf mijn boodschappen op. Net voor ik ga slapen bedenk ik mij: moet ik niet eens even een koffer gaan inpakken?

Het gevoel van dat ik wegging ervoer ik helemaal niet. Het voelde alsof alles wel goed zat. En dus zat ik op maandag in de auto naast mijn vader. Terwijl een waterval aan woorden mijn lippen verliet (ik had mijn vader al een tijd niet gesproken), zoefde de weg onder de vier wielen voorbij. Pas wanneer we even een pauze inlasten en stopten bij een tankstation, toen realiseerde ik het mij. Ik denk dat het kwam door de blikken die ik van mensen in tankstation toegeworpen kreeg. Die blikken leken allemaal te zeggen: wat doe jij hier? In mijn gedachten beantwoorde ik die vraag. “Ik ben onderweg naar een nieuw avontuur.” Dat was het moment dat ik mij realiseerde dat ik op een landgoed ga wonen de komende 7 maanden. Deze bezinepomp was nog maar 10 minuten verwijderd van de ISVW, dus dat was even snel schakelen.

Onderweg naar kantoor.

Niets schakelen, ik werd meteen opgenomen in de groep. Natuurlijk is het in het begin even uitzoeken wat je plek is binnen de afdeling, maar ik weet zeker dat dat wel goed komt na verloop van tijd. In de middag haalde ik de sleutel van mijn hotelkamer op aka mijn woonplek voor de komende maanden. Begin van de avond bracht ik mijn spullen naar de hotelkamer en melde ik mij bij de keuken. Daar at ik met de keukenploeg en de barman. Het is bizar om tegelijkertijd een draai te vinden op kantoor (ook wel het cursusinstituut genoemd) als in het hotel. Van de receptioniste tot de barman, van de marketeer tot de filosoof. Ik heb met iedereen te maken op het landgoed.

Wanneer ik vertel over dit avontuur dan vragen veel mensen aan mij of dit niet wel heel gek is. Ja. Misschien. Maar even serieus, alsof de rest van mijn leven al zo normaal was zeker? Ik liet dan de eerste week op mij afkomen, heb relaxed mijn ding gedaan en heb veel mogen leren van het bedrijf, etc. Ik heb genoten van de rust van het landgoed. In de avonden was ik te vinden op de hei en maakte ik een wandeling. Voor mij was het dan geen probleem om in slaap te vallen wanneer de nacht viel.

Het is wel een gek idee dat mijn leven zich afspeelt voor 4 dagen per week op het landgoed en dat ik niet mijn eigen spullen om mij heen heb. Dat herinnert mij eraan dat je niet veel nodig bent om te leven. Alles wat ik nodig ben zit in mijn koffer en wanneer ik echt flauw ben van alles kan ik altijd nog de fiets pakken, dan ben ik binnen 10 minuten in Amersfoort. Voor nu, zal mijn leven zich afspelen op het landgoed, mijn nieuwe plek, een nieuw avontuur en ik ben er heel erg blij mee!

Liefs,