Voor vandaag was ik van plan om een artikel te plaatsen over Parijs, maar ik merk dat de afgelopen dagen daar mijn hoofd niet naar staat. Normaal plan ik al mijn berichten in, deze van vandaag heb ik de hele tijd voor mij uitgeschoven.
Het is niet omdat ik het niet leuk vond, maar ik merk dat ik met mijn gedachten totaal ergens anders ben… 1 mei is nu precies 2 dagen geleden, dat betekent dat ik mijn keuze afgelopen 30 april definitief was. Of te wel ik ga inderdaad deze herfst Journalistiek en media met filosofie studeren.
Het woord ‘definitief’ bezorgd mij altijd de kriebels, net als het woord ‘moeten’. Maar op het moment is het eerste woord die mij de meeste zorgen baad. Wat als ik weer verkeerd kies? Ik weet dat het ook mogelijk is om verder in iets te groeien door cursussen te volgen, dat ik nog jong ben en zeeën van tijd heb. Geloof mij, dat zie ik ook niet als het probleem. Maar als ik verder kijk naar de stages die mij leuk lijken…
Het boekenvak is mij de laatste jaren steeds meer gaan trekken, dat kan ik zien aan de stages en banen waarvoor ik op het moment solliciteer. Ik ga namelijk maar 4 avonden en 2 ochtenden in de maand naar school. Geen studiefinanciering, dus een stage met vergoeding of een baan is gewenst. Ik heb de tijd aangezien ik niet veel naar school ga, daarnaast wil ik geen torenhoge schuld opbouwen.
Technisch gezien mag ik met een journalistiek diploma ook werken in de uitgeverijenwereld. Langzaam ben ik daardoor mijn opties (stage en banen) opnieuw aan het bekijken. Want past dit bij de studie die ik volg? Of past de studie die ik heb gekozen bij het beroep wat ik wil gaan uitvoeren? Hier loop ik sinds 1 mei wel mee rond. Alles over banen en stages klinken nu erg verwarrend voor mij.
Terwijl ik dit schrijf staan er zo’n 20 tabbladen open met vacatures waarvan ik ze allemaal minstens 10 keer ben nagelopen of ze bij mij passen. Ik weet dat ze bij mij passen, maar mijn studie doet het niet helemaal.
Het is dag 3 van mei en ik begin mij te realiseren dat het niet uitmaakt. Wat maakt het uit dat ze niet vragen om een journalistiek student? Ze vragen om iemand die verstand heeft van marketing en media. Laat ik daar nou net voor een cursus hebben gevolgd in Engeland, waarvoor ik ook een certificaat heb gehaald. Journalistiek is allround, dat is de reden dat ik ervoor heb gekozen. Dat gecombineerd met een achtergrond die ik heb in de boekenwereld, een cursus en zelfverzekerdheid, denk ik dat het wel mogelijk is. Waarvoor is anders een stage als je er niet van kan leren?
Ik begrijp heel goed dat ik niet kan gaan solliciteren op iets waarvoor ik minimaal een 3de of 4de jaars moet zijn. Maar als je er verstand van hebt, je studie in de media is (waar ze om vragen, al hebben ze in de omschrijving communicatie en marketing staan), waarom zou ik dan moeilijk doen? Ik heb bijna nog nooit een advertentie of vacature gezien waarin gevraagd wordt voor een journalist. Zo wordt het meestal niet omschreven, maar met dure woorden die in het rond gesmeten worden.
Het is alweer een half uur later en ik heb nog wat vacatures weg geklikt. Ik denk nu dat dit iets is wat 100% bij mij past, waar mijn studie en achtergrondkennis op aansluit. Daarnaast staan er ook nog 2 vacatures open waarvan het een droom is, alles past maar ik weet dat de kans klein is dat ik ervoor word uitgekozen, met een journalistieke opleiding. Maar niet geschoten is altijd mis.
Solliciteer jij alleen op banen/stages die 100% passen binnen jouw profiel of maak jij ook weleens een uitstapje naar een beetje anders?
Liefs,
Mooi stukje heb je geschreven, waar ik mijzelf ook wel in herken. Ik heb het gevoel dat ik steeds meer weg dwaal van het beeld dat ik vier jaar geleden van de toekomst had. Baan gericht dan. Ik zou graag iets willen vinden waar ik 100% mijn hart en gevoel in kwijt kan, maar tot die tijd maak ik mijn opleiding af.
Lastig, lastig! Ik denk dat het vrijwel onhaalbaar is om iets te vinden wat 100% matcht met je opleiding én interesses én studie. Als er al zoiets is, is de kans vaak weer klein dat je daar inderdaad voor in aanmerking komt. Maar als het enigszins in jouw straatje ligt en je er wat van leert wat jou nuttig lijkt… 😉 Het komt hoe dan ook wel weer van pas, en hé. Inmiddels heb ik wel een beetje een beeld van jou en weet ik dat jouw straat vrij breed is. Komt goed, Katja! =)
Dank je, voor je mooie woorden!
Ik denk dat je nooit precies kan (en zou moeten voorspellen) hoe het leven er uit gaat zien over een x aantal jaar. Ik had 7 jaar geleden ook niet kunnen voorspellen dat ik toch voor de klas wilde. En nu is het bijna zover. En zelfs dat vind ik doodeng.. die grote boze mensenwereld. 🙂 Ook nu nog heb ik dromen en idealen die ik zou willen naleven.. en wat let me? Niks toch?
Lastig hè, al die keuzes! Het klinkt al wel dat jij heel ambitieus bent en dat is al een mooie eerste stap! 🙂 Toen ik achttien was, heb ik ook eerst een jaartje journalistiek gedaan en ben daar toen mee gestopt (het is een hele leuk opleiding hoor! Maar ik ben niet zo ambitieus :)) Nu ben ik 22 en ben weer een eerstejaarsstudent van een totáál andere opleiding. Je weet van tevoren gewoon niet hoe het gaat lopen, wie niet waagt, wie niet wint. We wonen gelukkig zo’n land waarbij je makkelijk kan switchen en je eigenlijk nooit écht terecht komt waarvoor je hebt gestudeerd. Het komt allemaal goed, hoor! Als je de drive blijft houden die je nu hebt, kom jij wel waar je zijn moet. Ook al weet je nu nog niet precies wát dat is!