Check & mate was mijn eerste Ali Hazelwood boek, ondanks mijn punten van kritiek voor dat verhaal, was ik wel nieuwsgierig naar haar nieuwste werk: Bride.
Titel: Bride
Auteur: Ali Hazelwood
Vertaler(s): De Vertaalzusjes
Verschenen: februari 2024
Pagina’s: 320
Uitgever: Van Goor
Waardering: 7/10
Misery Lark is een buitenbeentje. En de dochter van de machtigste vampier van Noord-Amerika. Twee dingen die elkaar – op z’n zachtst gezegd – nogal bijten… Misery’s rustige leventje tussen de mensen is voorbij wanneer haar vader haar als troef inzet voor een historische wapenstilstand met hun grootste vijanden – de weerwolven. Haar rol in dit pact? Ze moet trouwen met Lowe Moreland, de alfaweerwolf. Lowe voldoet precies aan het beeld dat Misery van weerwolven wreed, onverschrokken en autoritair. Maar Misery heeft zo haar eigen redenen om zich over te geven aan dit gearrangeerde huwelijk. Ze zet alles op alles om terug te krijgen wat ooit van haar was – zelfs als dat betekent dat ze haar leven zal moeten delen met een weerwolf.
Check & mate was mijn eerste Ali Hazelwood boek, ondanks mijn punten van kritiek voor dat verhaal, was ik wel nieuwsgierig naar haar nieuwste werk genaamd Bride. Het boek valt onder het nieuwe ‘Feelgood Vibes’ imprint van Best of YA. Het is absoluut geen YA boek en is daarmee heel anders dan een ander bekend vampier- en weerwolvenboek zoals Twilight.
Maar kan Bride als paranormal romance dan nog wel vallen onder Feelgood Vibes? Ik denk van wel aangezien het gaat om een semi-fantasy setting en het typische Hazelwood personages bevat. Oef, dit is nog maar mijn tweede Hazelwood en nu al valt me op dat het niet uitmaakt welk universum de auteur creëert, ze heeft haar eigen formule gecreëerd hoe de personages eruit zien en zich voortbewegen in hun leven. Hier is niets mis mee, want als een formule werkt, waarom zou je het aanpassen? Het is ik die graag afwisseling ziet.
Het fijne aan Hazelwood vind ik dat ze heel fijn schrijft. Het is vlot, de hoofdstukken zitten logisch in elkaar en ik vind Bride een heel sterk plot en uitkomst hebben. Van mij had het plot nog beter uitgewerkt mogen worden in de rest van het boek. Dat had de personages meer body gegeven zonder dat het niet meer in het feelgood genre zou vallen. Wat de auteur tevens goed heeft gedaan is de spanning erin houden. Je hebt als lezer geen idee wie wel of niet te vertrouwen is.
Maar of dit een enemies-to-lovers romance is volgens de marketingcampagnes? Daar kan ik me absoluut niet in vinden. Ja, Lowe is je typische grote, kwade weerwolf en Misery is een kleine, tengere vampier. Maar er is nooit écht sprake van vijandigheid tussen hen. Eerder twee rassen die tegenover elkaar staan. Sterker nog, aan het begin van elk hoofdstuk kregen we heel kort inzicht in wat Lowe voelde en dacht (1 à 3 zinnen). Super leuke toevoeging! Hierdoor begrijp je immers als lezer waarom Lowe op een bepaalde manier handelt.
Als jij de stereotiepe Hazelwood-personages leuk vindt, dan is er weinig kritiek op dit boek. Het boek past perfect in het feelgood straatje, en is ook zeker leuk om te lezen voor lezers die normaal geen fantasy lezen, aangezien het paranormale in dit verhaal zeer laagdrempelig is.
Het einde staat open voor meer boeken in deze wereld. Er is denk ik ruimte voor nog twee boeken vanuit twee verschillende koppels. En om eerlijk te zijn, lijkt me dat super leuk! Het plot leent zich daar ook voor. Ondanks dat Bride heel goed op zichzelf staat, kan je je aan het einde van het verhaal ook goed voorstellen welke drama nog meer om de hoek kan kijken.
Liefs,
Geef een reactie