Nikolai Lantsov heeft altijd al een talent gehad voor het onmogelijke. Niemand weet precies wat hij heeft meegemaakt tijdens de bloederige burgeroorlog in zijn land – en dat wil hij graag zo houden.
Titel: De Verminkte Koning
Auteur: Leigh Bardugo
Vertaler: Merel Leene
Verschenen: juni 2019
Pagina’s: 524
Uitgever: Blossom Books
Waardering: 9/10
Nikolai Lantsov heeft altijd al een talent gehad voor het onmogelijke. Niemand weet precies wat hij heeft meegemaakt tijdens de bloederige burgeroorlog in zijn land – en dat wil hij graag zo houden. Nu zijn vijanden zich verzamelen aan de verzwakte grenzen, moet de jonge koning een manier vinden om Ravka’s geldkist te vullen, nieuwe allianties te vormen en de groeiende dreiging voor het eens zo grote Grishaleger stoppen.
Maar elke dag wordt een duistere kracht in hem sterker, die alles wat hij heeft opgebouwd dreigt te verwoesten. Met de hulp van een jonge monnik en een legendarische Stormblazer reist Nikolai naar alle uithoeken van Ravka, om de diepste magie op te zoeken en zo de verschrikkelijke erfenis in zijn lichaam te verslaan. Hij zal alles moeten riskeren om zijn land en zichzelf te redden.
Nikolai is een van mijn favoriete personages in de Grishaverse, dus ik had enorm veel zin om dit boek op de te pakken. Alleen wordt het verhaal niet alleen vanuit zijn perspectief verteld. Ook Zoya, Nina en iemand anders (dit is een verrassing voor tijdens het lezen) hebben hun eigen POV. Ik weet niet waarom, maar ik had het niet verwacht. Toegegeven past het juist heel goed bij het verhaal dat er meerdere POV’s zijn.
De Verminkte Koning speelt zich ongeveer drie jaar af na de Grisha trilogie en als ik het goed heb begrepen een paar weken na het laatste deel van de Kraaien duologie. Het is zeker een heel wijs idee om zowel de trilogie als de duologie gelezen te hebben voordat je aan dit boek begint.
Het triumviraat heeft een ritme gevonden en beginnen veranderingen in Ravka aan te brengen. Ik vond het super leuk om daarover te lezen en hoe het land weer wordt opgebouwd na alles wat er is gebeurd. Wanneer de leden van het triumviraat denken dat ze het ergste hebben gehad, komen ze erachter hoe erg Nikolai daadwerkelijk door de duisternis is geraakt. Iedereen stond al onder tijdsdruk, aangezien Nikolai nog geen erfgenaam heeft en het hoognodig is dat hij zijn bruid kiest. Maar nu is het eerst van belang om de koning te redden voor de duisternis hem opslokt.
Na de verschrikkelijke gebeurtenissen in Ketterdam is het voor Nina tijd om de laatste rustplaats voor Matthias te vinden. Ze wil hem niet loslaten, maar ze heeft geen keus. Om hem te begraven reist Nina af naar Fjerda. Tevens doet ze taken in naam van de koning om zoveel mogelijk Grisha veilig over te brengen naar Ravka.
Nina komt samen met haar reisgenoten voor bijna onmogelijke keuzes te staan. In zeer korte tijd zie je haar als persoon groeien. Ze neemt de tijd om te rouwen, maar ook zoekt ze haar weg naar haar toekomst.
Ik geef toe dat het voor mij even duurde voordat ik in het verhaal zat. Waarschijnlijk komt het deels omdat ik de verschillende POV’s niet had verwacht. En aan elke POV hangt een behoorlijk zwaar verhaal.
De Verminkte Koning is anders dan de andere series binnen de Grishaverse. Dat komt omdat het plot pas later in het verhaal verschijnt. Daarnaast is er niemand bezig om de held uit te hangen. Iedereen is voornamelijk bezig om bepaalde gebeurtenissen te verwerken. Hierdoor zie je opnieuw een nieuwe kant van Leigh Bardugo haar kunnen.
Ondanks dat het verhaal in het geheel wat langzamer is dan Bardugo haar andere verhalen, genoot ik enorm dat ik nog meer kon ontdekken over de wereld van de Grisha. Zo liet de auteur ook een geheel andere kant van de personages zien. Nikolai, Zoya en Nina hebben alle drie verschrikkelijke dingen meegemaakt. En ze zijn gevormd door alles wat op hun pad terecht is gekomen. Waarbij we bij Nikolai en Zoya voornamelijk naar het verleden kijken, kijken we bij Nina naar het heden. Hoe gaat ze nu leven na alles wat ze heeft moeten doorstaan?
Het verhaal was totaal anders dan ik van te voren had verwacht, maar nu ik het boek uit heb ben ik blij dat het geen keiharde actieverhaal was. Juist het rustige tempo en het laten zien van de verschillende emoties en het verwerken ervan, maakte dit boek onwijs sterk. Het gaf de personages ruimte om te groeien. Dit alles zorgt voor een enorme opbouw naar het tweede deel van de duologie. Gelukkig is het nog maar een week (wanneer deze blogpost online komt) tot het vervolg uitkomt!
Wie is jouw favoriete personage binnen de Grishaverse?
Liefs,
Geef een reactie