Dagen die vol zitten met haast. Naar school gaan of naar werk of beiden. Hup, sneller! En toen koos ik ervoor om stil te gaan staan.
Stil staan. In alle hectiek wat de dag brengt. Dat gevoel van stil staan is zo fijn. Ik heb het geluk gehad dat ik een aantal keren bij mijn werk heb mogen wonen, zoals op het landgoed en in het museum. Ik vond het heerlijk. Dan hoefde ik me in de ochtend eens niet te haasten. In plaats daarvan kon ik mijn ochtend rustig beginnen.
Als ik iets heerlijk vind, dan is het wel dat mijn ochtend rustig begint. Aankleden, gezichtsverzorging, ontbijten en eventueel daarna make-up. Geen haast voordat ik aan mijn werk begin.
Vervelen is niet een woord die ik in mijn persoonlijke woordenboek op had genomen. Daar bracht ik in 2019 bewust verandering in. Ik wilde even stilstaan bij alles. Daarom staarde ik naar de muur voor me voor uren. Bewust vervelen was heel gek. Maar ik leerde daardoor wel die rustmoment meer te gaan waarderen. Nog belangrijker voor mij was dat ik weer creatief werd. Wanneer je niet meer weet waar je over zou kunnen schrijven (op standaard onderwerpen na) of dat je je niet meer gemakkelijk geïnspireerd raakt. Dat was voor mij het teken dat het tijd was voor mij om te vervelen.
“Verveling is juist een staat waarin jij je vaker moet willen begeven. Het geeft je de middelen om na te denken over wat je wil. Je verveelt je omdat je weet dat je méér kunt – je wordt bewust van je ongekend potentieel.”
~ John Eastwood – psycholoog en directeur van het Boredom Lab aan de Universiteit van York
Het is zo gemakkelijk tegenwoordig om naar je mobiel te grijpen of om Netflix aan te zetten. Maar wat als je dat even niet doet? Hoe zou je dag eruit kunnen zien als je iets gaat doen met weinig stimulans? Wat vind je dan echt leuk om te doen? Of juist even helemaal niets, want dat is ook oké. Tegenwoordig is ons leven zo ingesteld dat we enorm veel stimulans krijgen. Te veel.
Meneer Eastwood spreekt over ongekend potentieel en daar ben ik het helemaal mee eens. Verveling kan je pushen om uit je comfortzone te komen. Door het moment – verveling – op te vullen door na te denken. Even uit de situatie te komen waarin je overprikkeld bent. Want hoe vaak ben jij nou bewust aan het reflecteren? Dan heb ik niet over het posten van een foto op Instagram over je dag. Maar echt even stil staan bij alles. Een bewust moment te nemen om tot jezelf te komen, om op die manier de volgende stap te kunnen maken.
Verveelmomenten zijn voor mij goud waard.
Een aantal jaar geleden sprak ik met een monnik over het nemen van een witje. Daarmee bedoelt hij een leegmoment. Zoals wanneer je in de ochtend wacht tot je koffie is gezet. Ga dan niet op je mobiel kijken. Neem bewust dat moment om je te realiseren wat je eerste taken van de dag zijn. Voordat je je computer aandoet, maak een lijst met taken die je van plan bent om te doen. Werk die eerst af voordat je iets anders gaat doen.
Verveling kan je (dichter)bij je ongekend potentieel brengen. Door heel simpel dat je bewust bezig bent met wat je doet en door het moment te nemen om te reflecteren. Het hielp mij om weer creatief te zijn. Op dit moment heb ik niet eens genoeg ruimte op de planning van mijn blog voor al mijn ideeën. Ook heb ik genoeg andere plannen. Heerlijk! Zonder te overdrijven, want die rustmoment die blijven. Verveelmomenten zijn voor mij goud waard.
Liefs,
Geef een reactie