Wat een leuke en bijzondere tijd heb ik achter de rug! Dat niet alleen… Het was ook een behoorlijk hectische tijd. Ik stond onder zo veel stress dat het niet meer goed met me ging. Hoe het nu gaat? Dat kan je lezen in deze persoonlijke update.
Hectische tijd
Poeh, eindelijk kon ik in de maand april adem halen! Mocht het je zijn ontgaan: van afgelopen september tot en met maart liep ik stage bij de Internationale School Van Wijsbegeerte. Daarvoor woonde ik doorgaans op het landgoed in een oud hotelgebouw. Tenzij het hotel dicht was en dat is best vaak voorgekomen, dan sliep ik bij vrienden of bij een klasgenoot van mij. Het was voor mij absoluut geen gekke week wanneer ik in drie verschillende bedden had geslapen. Maar wow, dat alles was behoorlijk hectisch! Van fulltime stagelopen tot twee en soms wel drie keer in de week naar school. Het maakte het er niet makkelijker op. Na mijn weekend met oud en nieuw had ik geen enkel vrij weekend meer. Als ik geen school had, moest ik wel voor school bezig. Er was geen tijd om mijn vrienden te zien…
Geen doel
Toch was het een gek gevoel toen ik geen stage meer had. In de eerste week van april kon ik er maar niet aan wennen. Het leek alsof ik geen doel meer had. Mijn leven speelde zich nou eenmaal af op het landgoed. Zeven maanden lang was mijn leven daarop ingesteld en als zoiets groots wegvalt dan maakt het niet uit hoe druk je daarnaast hebt. Er is iets groots *poef* uit je leven verdwenen. Zelfs de tweede week kon ik hier niet aan wennen. Daarnaast moest ik veel doen voor school. Mijn leven voelde nogal onsamenhangend aan.
Een rustig weekend
En toen was het weekend. Mijn eerste weekend in tijden dat ik mijn vrienden weer zag. En ik besloot om niets te gaan doen voor school. Op zaterdag had ik begin van de middag afgesproken met een vriendin. Voordat de ochtend voorbij was had ik al ontwenningsverschijnselen en voelde het voor mij gek om niet iets schoolgerelateerd te doen. Ik had een onwijs gezellige middag met mijn vriendin in Zwolle. We kletsten aan één stuk door, genoten van heerlijk eten en dronken een alcoholvrij biertje op het terras bij een maf barretje.
In de avond had ik de verjaardag van een vriendin uit het Noorden. Een andere vriendin uit het Noorden haalde me op. Deze meiden ken ik van de middelbare school en ondanks dat we alle drie iets anders zijn gaan doen in onze levens hebben we toch contact weten te houden. Vaak zien we elkaar niet meer dan een paar keer per jaar, maar wanneer we elkaar zien dan hebben we het meteen gezellig! De tijd vloog voorbij en wat was het fijn om een dag lang niet mijn mail open gehad te hebben. Ook op zondag hield ik het rustig. Ik keek Formule 1 en deed de rest van de dag niet veel bijzonders.
Hoe het nu met mij gaat?
Het gaat beter. Nog niet top of goed. Ik ben al blij dat mijn ademhaling een stuk rustiger is. Dat ik een deel van mijn vrienden heb gezien zorgt ervoor dat ik weer een hoop energie heb. Ik werd er de laatste tijd echt moedeloos van. Ik miste mijn vrienden. Het liefst zie ik mijn vrienden face-to-face, zodat ik ze een knuffel kan geven en dat kon dan ook eindelijk dit weekend. In plaats van dat ik mijn vriendin die jarig was een hand gaf besprong ik haar met een knuffel.
Nog even voor school bezig en dan ga ik komend weekend weg samen met Jessica. Op naar ons Yalfest weekend! O, en nog maar twee weken tot dat ik naar Schotland ga! Dus yeah, er staan veel leuke dingen op de planning. Voor ik het weet zal ik me goed voelen.
Liefs,
Leave a Reply