Gaan waar je wilt zonder zorgen. Op zoek naar nieuwe avonturen. Elke dag weer.
Door de huidige situatie van de wereld lijken mijn avonturen stil te staan. In het begin beklemde me het opgesloten gevoel. Inmiddels kan ik genieten van de rust en niet altijd in beweging zijn. De kriebels om weer te reizen zijn groot, maar het gemis van avonturen is nog vele malen groter. Nieuwe plekken zien, dingen doen die ik nog nooit eerder heb gedaan en mensen ontmoeten die mij hun deel van de wereld laten zien.
Mijn liefde om in mijn eentje te reizen is immens. Ik houd van het onvoorspelbare, altijd oplossingsgericht zijn en kijken met een open blik. Onderdompelen in het onbekende. Terwijl ik voor mezelf ontdek wie ik wil zijn in deze grote wereld. Genietend van een prachtig uitzicht. Planningen worden veranderd, geschrapt of soms wel overboord gegooid. Handen wijzend naar de lucht alsof ik in een achtbaan zit. Ik laat me over aan het lot.
Ik mis het contact met vreemdelingen. Mensen die ik na verloop van de reis in mijn hart heb gesloten. Wie me verrassen met nieuwe avonturen die niemand meer van me af kan pakken. Geen flits van een camera, want de herinneringen zijn waardevoller. Onbewogen beelden kunnen nooit beschrijven wat ik voelde op dat moment. De kleuren zullen nooit zo helder zijn en de geuren allang vervaagd.
Tijd lijkt stil te staan wanneer je de vogels boven alles uit het hoogste lied hoort zingen. Ritselende bladeren en wind door de haren. Al proevend van het genieten. Sprakeloos in talen die ik niet versta, maar vloeiend in vriendelijke ogen. Ik gebaar mijn weg naar de plek waar ik moet wezen.
Een lift krijgen omdat het vanzelfsprekend is om iemand niet in de kou te laten staan. Onderweg naar de slaapplek voor de nacht. Het landschap raast voorbij zo snel als het leren kennen van de bestuurder wiens naam ik nooit zal weten.
Dansend in de regen met iemand wie ik net heb ontmoet, omdat de paraplu is weggevlogen waar we beiden onder waren gekropen. Hopend dat niets in onze koffers doorweekt op onze bestemming zou aankomen.
Een dank aan de barmannen die me gezelschap hielden op verlaten avonden. Wie ik betaalde met verhalen en met wie ik soms een dansje waagde op vloeren plakkend van bier. De lach was er niet minder om. Want de avond straalde vol sterren met een lucht die rook na een regenbui op een zomerse dag.
Gaan waar je wilt zonder zorgen. Op zoek naar nieuwe avonturen. Elke dag weer. Avonturen zijn voor mij onbetaalbaar hoe ver weg of dichtbij het ook mag zijn. Verdwaald raken, de zijstraten en vreemden zullen nooit een kaart, hoofdweg of gezelschap kunnen vervangen. Ervaringen zijn zo veel mooier wanneer je ze niet meteen ziet. Omdat je geniet van het moment zelf net als de plek waar tijd stil lijkt te staan. De herinneringen die nooit op papier zullen staan, maar die je nog altijd het hardst doen lachen.
Een proost aan alle ervaringen in mijn verleden en de avonturen die nog op mij wachten.
Liefs,
Leave a Reply