Angst kan je ideeën, dromen en wat nog niet meer beïnvloeden. Die emotie kan ervoor zorgen dat je daarom nooit iets nieuws wilt uitproberen.
Onlangs maakt ik een wandeling door het bos. Ik ken de verschillende paden goed, maar toch is het verleidelijk om vaak hetzelfde pad te nemen. Eentje die je kent, waarvan je weet hoelang je erover doet. Een kortere route voor net na mijn middagpauze en een langere route voor wanneer ik langer wil wandelen. Je kent de paden en je kan niet voor verrassingen komen te staan.
Ik wilde net weer mijn oude vertrouwde route wandelen en hopelijk een oplossing bedenken voor een idee waar ik mee vastliep. Toen bedacht ik me dat ik alleen een nieuw idee kan krijgen wanneer ik iets doe wat nieuw voor me is. Een andere route proberen die ik normaal niet wandel. Een nieuwe omgeving zorgt ervoor dat je weer even moet opletten op het pad die je bewandelt. Want je wilt natuurlijk niet verdwalen en die gedachten zorgen ervoor dat je even niet aan iets anders denkt. Je kan alleen bezig zijn met het hier en nu.
Structuur is fantastisch, maar het kan er ook voor zorgen dat je in een sleur terecht komt. Vaste patronen leveren altijd dezelfde resultaten. En nieuwe dingen doen kan super eng zijn, maar nieuwe ideeën ontstaan niet door te blijven hangen in vaste patronen. Daarnaast als je nooit iets anders of nieuws probeert, dan weet je ook niet of het beter zou kunnen. En om eerlijk te zijn word ik daar nog banger van, dat je nooit een patroon doorbreekt uit angst.
Angst kan je ideeën, dromen en wat nog niet meer beïnvloeden. Die emotie kan ervoor zorgen dat je daarom nooit iets nieuws wilt uitproberen. Liever blijf je dan maar hangen in wat je kent, wat vertrouwd voelt. Hoe kan je die angst doorbreken? Het klinkt simpeler dan het is: je angst aan gaan. Het in de ogen aankijken. Zal het ooit makkelijk worden? Ja en nee. Het aankijken van je angsten daar zal je gewend aanraken. Maar soms zullen er moment zijn dat het enorm moeilijk is. Toch is voor mij de angst groter als ik nooit iets nieuws zal proberen.
Met de kennis die ik heb, besloot ik dus een wat onbekender pad te nemen. Ik stapte uit mijn gedachten en keek om me heen. Een omgeving die ik nog niet kon dromen en daarom leerde kennen. Na de wandeling door het bos had ik nog geen oplossing en dus geen nieuw idee. Echter, was mijn hoofd een stuk rustiger en meer geordend. Het is net als een schilder die even van een afstand naar zijn schilderij kijkt na er uren dichtbij aan te hebben gewerkt.
Door afstand te nemen, nieuwe paden te bewandelen en angsten los te laten, krijgen je ideeën en dromen de ruimte waardoor nieuwe mogelijkheden kunnen ontstaan. Uiteindelijk kan dat voor ideeën zorgen en zal je misschien net als ik midden in de nacht wakker worden met een hoofd vol oplossingen, ideeën en nieuwe dromen.
Liefs,
Geef een reactie