‘Als je zou kunnen sterven van schuldgevoel, dan zou ik dood zijn. Zoals ook eigenlijk de bedoeling was.‘
Titel: Mijn jaar na jou
Auteur: Nina de Pass
Vertaler: Margot Reesink
Verschenen: april 2020
Pagina’s: 320
Uitgever: Best of YA
Waardering: 7/10
Trigger warning: Rouw verwerking, PTSD
Bedankt, Best of YA, voor het opsturen van een recensie-exemplaar.
Oudjaarsavond, San Franciso. Het feest van het jaar eindigt in een tragisch ongeluk. Cara overleeft het. Haar beste vriendin Georgina niet.
Negen maanden later besluit Cara’s moeder dat een kostschool in de Zwitserse Alpen de nieuwe start is die haar rouwende dochter nodig heeft. Maar Cara weet dat het niks uitmaakt; Georgina is weg en niets zal haar terugbrengen.
Op haar nieuwe school weet niemand iets over Cara’s verleden en ze is van plan dat zo te houden. Maar hoe ze ook haar best doet om afstand te bewaren, haar nieuwe vrienden breken de muur die ze zo zorgvuldig had opgebouwd langzaam af. Vooral de ongewone, oprechte Hector, die beter dan wie dan ook begrijpt hoe ze zich voelt. Hoe dichter Cara naar Hector toe groeit, hoe meer Georgina wegglijdt. Het leven omarmen betekent dat ze het verleden moet loslaten, maar Cara weet niet zeker of ze wel een tweede kans verdient.
Best of YA komt deze keer met een contemporary en dat maakt me enorm blij! En dan ook nog eens met een setting op een kostschool in Zwitserland. Ik was meteen verkocht.
De titel ‘Mijn jaar na jou’ geeft al aan dat het boek een vrij heftig onderwerp zal bevatten. Hoofdpersonage Cara heeft een behoorlijk aantal zware maanden achter de rug. Ze wordt door haar moeder naar een kostschool gestuurd, zodat Cara de kans krijgt om opnieuw te beginnen. Een kostschool op een prachtige locatie. Niet dat Cara het kan waarderen. Het is anders dan San Francisco, maar aan de andere kant stond ze daar al niet meer midden in het sociale leven. Heel langzaam begint Cara de nieuwe omgeving te waarderen. Ze maakt zelfs vrienden. Al zal ze het nooit vergeten wat negen maanden geleden is gebeurd. Haar vrienden merken dat ze dingen achter houdt. Voor Cara is het lastig om zich open te stellen. Alleen Hector weet haar muur langzaam af te breken.
De personages vond ik zeer realistisch. Naast Cara hadden haar vrienden ook veel inhoud. De auteur heeft hier duidelijk over nagedacht. Met name de spanningen tussen Cara en Hector zijn erg goed uitgewerkt. Cara is niet de meest likeable personage en ik kan me voorstellen als je je minder goed met haar kan identificeren. Maar haar acties begreep ik wel. De auteur beschrijft dit enorm mooi en krachtig.
Nina, de auteur, maakt grote onderwerpen bespreekbaar in dit boek. Het is duidelijk te merken dat ze dit met veel zorg heeft gedaan. Nina haar schrijfstijl is prettig en leest fijn weg. Toch miste ik nog wel iets in het verhaal. Misschien komt dit door mijn eigen verwachtingen, maar ik denk dat er nog veel meer gebruik gemaakt had kunnen worden van de settingen en bepaalde gebeurtenissen. In verband met spoilers kan ik dat laatste niet noemen. Sommige gebeurtenissen hadden van mij al eerder mogen gebeuren, zodat ik me als lezer meer betrokken zou voelen. Alsof ik naast het hoofdpersonage in het verhaal zou staan. Nu had ik het idee alsof ik als lezer een beetje zweefde, waardoor het verhaal me in het begin minder trok.
‘Mijn jaar na jou’ snijdt veel onderwerpen aan rondom mentale gezondheid en dat heeft de auteur met veel respect geschreven. Een boek vol met emotie, personages met veel inhoud en een mooie setting!
Liefs,
Leave a Reply