Uitzicht vanaf het appartement in de Villa
Nadat ik op zondagmiddag afscheid had genomen van de tentoonstelling begon in de avond meteen al het afbouwen. En in slechts een paar dagen kon ik al een nieuwe tentoonstelling verwelkomen.
Meteen nadat de bezoekers het pand hadden verlaten op zondag 16 september om 17:00 begon het afbouwen en de voorbereidingen op de week die volgde. Het is een pittige week die we als directie van een museum tegemoet gaan. Op zondag gingen we tot laat door. Ik heb die dag al een volle werkdag erop zitten, dus ik besloot om niet te laat te stoppen met werken, zodat ik nog één maaltijd kon koken voordat de drukte los barst. In de ombouwweek is er eigenlijk helemaal geen tijd om zelf te koken, dus wordt er voornamelijk veel afgehaald.
Maandag was een gekke dag. Er gebeurden veel dingen tegelijk, maar het was eigenlijk mijn kantoordag. Als Junior-directeur moet je altijd aanwezig zijn op kantoor om de telefoon te kunnen opnemen en mails te beantwoorden. Terwijl de andere Junior-directeur op dat moment op de vloer staat om daar te helpen met het ombouwen. Maar maandag was ook de dag dat het transport langs kwam. Ze brachten nieuwe schilderijen en haalden andere schilderijen op. Verschillende ruimtes worden klaar gemaakt om omgebouwd te worden door een kunstenaar die het komende halfjaar in het museum exposeert (naast de oude werken van Mondriaan).
Op dinsdag begon ik in mijn oude kleding. Die dag stond ik op de vloer en hielp ik mee met schilderen en klussen. Een paar hedendaagse kunstenaars komen die dag ook ombouwen. Het was die dag minstens 27 graden. Niet erg fijn om in die hitte te werken, maar de verf droogde daardoor wel super snel! Meteen die avond kon er een tweede laag overheen om het daarna nog een nacht te laten drogen. Tussen de middag loop ik veel heen en weer om spullen te halen of de voordeur open te doen voor mensen die aan het werk zijn of gaan in het museum. In de middag zit ik veel op kantoor.
De andere dagen die volgden zat ik ook voornamelijk op kantoor. Op het gebied van marketing en communicatie is er super veel te doen. Maar langzaam (nou ja eigenlijk ging het juist heel snel, maar één dag in de ombouwweek voelt eigenlijk wel als een week aan), maar zeker krijgen de tentoonstellingen vorm in het museum. Op woensdagavond waren de grote lijnen al af! De donderdag gebruikten we om de puntjes nog op de i te zetten. En om deze ombouwweek goed af te sluiten, gingen we als directie uit eten. Wat waren we moe, maar wat hadden we ook grote trek!
En dan de vrijdag… de opening! Op de vrijdag gingen we om 11:00 in de ochtend open voor publiek. De tentoonstelling werd meteen druk bezocht. In de avond hadden we de officiële opening. Het moment toen de laatste woorden van de laatste speech door de ruimte galmen voelde ik dat de druk van mijn schouders vielen en dat ik moe was. Echter was het nog geen tijd om te slapen! Hup, tijd voor de borrel. We hadden een mooie afsluiting van de opening. Veel gelachen, met veel mensen gepraat en bovenal veel gezelligheid.
En de tentoonstelling? Ik vind dat het erg mooi is geworden! De ruimte weet heel goed het gevoel weer te geven van het strenge protestant-christelijke geloof waar Mondriaan mee is opgegroeid tot en met het moment dat de schilder het spirituele pad bewandeld.
Zie ik jou ook een keer in museum Villa Mondriaan?
Liefs,
Geef een reactie