Onoverwinnelijk – Lesley Livingston

 

Titel: Onoverwinnelijk

Auteur: Lesley Livingston

Verschenen: februari 2018

Pagina’s: 384

Uitgever: Best of YA

Waardering: 8/10

Ik wil uitgeverij Best of YA bedanken voor het opsturen van een recensie-exemplaar.

Wees moedig, gladiatrix… En op je hoede. Zodra je de liefde van Caesar voor je gewonnen hebt, zul je je de haat van zijn vijanden op de hals halen.

Fallon was gewaarschuwd. Nu ze het volk van Rome voor zich heeft gewonnen als Caesars zegevierende gladiatrix, moet ze de prijs daarvoor betalen. Samen met haar krijgszusters belandt ze in een onheilspellend conflict met een rivaliserende gladiatoracademie. Niet alleen Fallons hart – en haar liefde voor Cai – staat op het spel, maar het hart van het hele Romeinse Rijk.
Wanneer duister verraad en een verdorven machtsstrijd haar zwaarbevochten vrijheid in gevaar brengen, kan Fallon nog maar één ding doen om haar zusters en zichzelf te redden. Ze zoekt haar toevlucht tot een lang vergeten mythische stam: de Amazones.

Ik noemde het al in mijn recensie van het vorige boek: wat zou ik toch zo ontzettend graag naar Rome willen! Toen ik het boek uit had zat ik meteen achter verschillende reissites om misschien wel een trip naar Italië te boeken. De auteur heeft er gevoel voor om een hele wereld te bouwen waar ik als lezer ook rond wil wandelen.

First things first: Er is een behoorlijke tijdsprong tussen het eerste en tweede boek. Bijna een jaar. Een vrij logische stap, want anders hadden er bepaalde gebeurtenissen niet kunnen plaatsvinden. Gelukkig voelde het verhaal meteen vertrouwd aan, maar er zijn wel een paar dingen die me in dit boek tegenstaan. Zo hebben mannen een grotere rol gekregen en dat vind ik toch best jammer. Ik vond juist het zusterschap in het eerste boek zo ontzettend tof om te lezen.

Zonder spoilers te geven zal ik het proberen uit te leggen. Er is namelijk een punt in het boek dat alle drama is losgebarsten en een bepaald personage opnieuw verschijnt. En what the…! Hoe kan Fallon hem meteen accepteren? Sterker nog, hoe kunnen de andere zusters hem accepteren? Zelfs nu begrijp ik het nog steeds niet. Nou goed, een volgend punt wat mij erg tegenstaat is dat wanneer alle drama losbarst dat Fallon met een groep mannen staat te praten om een ontsnappingspoging te bedenken. En dat waar de andere zusters bijzijn! Geen van de andere zusters wordt echt betrokken bij dat gesprek! Eugh… Voor de rest is het een boek met een feministische stem, maar van deze dingen baalde ik enorm.

Gelukkig waren daar de toffe vechtscènes en schetste de auteur prachtige beelden (ook de minder mooie kanten) van de geschiedenis. Op dat vlak vond ik het verhaal goed uitgedacht en vond ik ook de komst van nieuwe personages, de Amazones, erg leuk om over te lezen. Juist door hun komst zorgde het er voor mij voor dat het feministische gehalte weer omhoog werd gekrikt. En daarnaast werden de ander zusters van Fallon in dit boek beter beschreven dan in het eerste deel. Zo kregen ze allemaal meer een eigen stem. De dames komen namelijk uit alle uithoeken van Europa en zelfs uit Afrika.

Hoewel ik nog steeds baal van de rol van de mannen in dit boek, heb ik toch kunnen genieten van de schrijfstijl van de auteur en bevond ik me in mijn hoofd helemaal in het oude Rome.

Liefs,