Open je hart voor een reiziger

Reizen is één van mijn favoriete bezigheden. Maar wat blijft mij altijd het meest bij tijdens al mijn reizen? Dat zijn niet de gebouwen, musea of het weer. Het zijn de mensen die ik tegenkwam en die mijn reis een stukje mooier maakten.

In je eentje reizen maakt je kwetsbaar. Dat is en feit waar ik niet om heen kan. Je moet vertrouwen op de goedheid van andere mensen. Elke keer wanneer het lijkt alsof de wereld niets meer is dan een donkere plek herinner ik mezelf aan al mijn soloreizen en de momenten dat andere mensen er voor mij waren of iets deden wat ervoor zorgde dat mijn reis onvergetelijk werd.

In de zomer van 2016 ging ik naar Berlijn. Na een paar dagen rondgewandeld te hebben door deze unieke stad ging ik naar een meet & greet van een YouTuber. Ze was een BookTuber dus er zouden nog meer booknerds aanwezig zijn. Het was zo gezellig dat ik samen met nog drie andere meiden nadien de stad in ging. We gingen naast de Spree zitten op een kleedje en genoten van elkaars gezelschap. Met deze meiden heb ik nog steeds contact, maar met één in het bijzonder. Amanda. Zij is een meid uit Amerika en was op vakantie in Berlijn. Na de meet & greet hielden we contact op instagram. Bijna wekelijks spraken we elkaar kort. Voor haar werk moet ze zo nu en dan naar Europa. Afgelopen zomer nodigde ze me uit om naar Portugal te komen en te verblijven bij haar op de hotelkamer. Door tentamens kon ik helaas niet komen, maar we deden nog een poging en dat lukte! Ze ging afgelopen november op vakantie in Nederland en België. Ik ontving haar in Utrecht en samen met een vriend van haar liet ik hun Utrecht zien. We deden de lichtjesloop en we kletsten en kletsten. Het idee is dat wanneer ik ooit naar Amerika kom, dat we weer afspreken of de volgende keer wanneer Amanda naar Europa komt. Enorm gezellig om een vriendin zoals haar te hebben.

(Amanda links op de foto, foto gemaakt in Berlijn na de meet & greet)

Mei 2017 ging ik voor het eerst in mijn eentje vliegen. Mijn bestemming was het o zo groene land, Ierland. Ik genoot van mijn tijd daar. Maar het waren de mensen die mij voornamelijk bij zijn gebleven. Van de jongen bij de bushalte die mij de weg wees tot mijn Airbnb host. Mensen die op straat een praatje met me maakten tot de serveerster in de pub die mij een extra knus plekje aanwees zodat ik me niet alleen voelde.

En dan was er nog iemand in het bijzonder. Ik was naar een restaurant gegaan voor lunch. Terwijl ik op mijn eten zat te wachten schreef ik in mijn dagboek. Een oudere vrouw vroeg of ik mijn reisverhaal aan het opschrijven was. Ik knikte. Na een praatje gemaakt te hebben voor ik wegging vroeg ze om mijn adres. Vertrouwen? Ja. Soms moet je mensen blind vertrouwen. Twee maanden later ontving ik één van de mooiste cadeaus uit mijn leven! Een doos met dagboeken uit Amerika hadden mijn adres bereikt. Het hele verhaal kan je hier lezen.

(de dagboeken)

Hoe mooi een plek ook is, hoe lekker het eten ook is en hoe erg ik ook geniet van de zonneschijn… Het zijn mensen die mijn reis bijzonder maken. Vriendschappen worden gesloten, blind vertrouwen is van belang en leren van elkaars cultuur is het mooiste wat er is!

Tijdens mijn eerste reis alleen kwam ik een man tegen. Ik vertrouwde hem. Ik had geen keus, want ik wist niet hoe dat ‘reizen’ op dat moment werkte. Hij leerde mijn belangrijkste les die ik waarschijnlijk ooit zal leren tijdens het reizen. “We zijn geboren met twee paar ogen, maar we hebben elkaar nodig om de wereld te zien.” Niet alleen tijdens het reizen volg ik deze les, maar ook in mijn dagelijks leven.

Open je hart voor een reiziger en je krijgt de wereld te zien door zijn of haar ogen.

Liefs,