Mijn ideale droomreis? In mijn eentje! Ik krijg vaak opmerkingen over het feit dat ik in mijn eentje reis. De één vindt het raar en een ander noemt mij dapper. Lees je snel verder over mijn verhaal achter soloreizen?
Laat ik maar met de nadelen beginnen, want ja die zijn er. Ondanks dat ik ontzettend kan genieten van in mijn eentje reizen, zijn daar zeker veel nadelen aan verbonden. Al zie ik het niet echt als nadelen, maar eerder een obstakel op de weg waar ik overheen kan stappen of er omheen kan lopen. Oké, stel je reis begint. Je stapt in de trein om naar het vliegveld te gaan. Ik weet dan dat het super onhandig is om tijdens de treinreis naar de WC te gaan. Want hoe moet dat met koffer en mijn schoudertas? Echt een gepruts! Of toen ik met mijn backpack naar Berlijn vertrok per trein. Laat je je tas onbewaakt achter of sleep je het toch maar mee in het WC hokje? Eenmaal op plaats van bestemming ben jezelf er verantwoordelijk voor dat je bij je slaapplek komt en er is niemand op wie je kan leunen wanneer je er even niet uitkomt of gewoonweg doodmoe bent van de reis.
Dan is het gelukt, je bent op plaats van bestemming, de slaapplek. Maar dan bedenk je je dat je nog eten wilt. Hup naar het restaurant waar je overal gezellige groepen vrienden of families ziet zitten. Kom jij er even in je eentje aanzetten. En wanneer er geen plek is in het restaurant, dan is de kans groot dat je aan de bar wordt gezet. En het is altijd hetzelfde excuus van het barpersoneel: ‘Ja normaal eten mensen niet bij de bar, maar voor deze keer maken we een uitzondering.’ De dagen die volgen op reis, dan ben je alleen. Niemand met wie je ervaringen kan delen. Niemand om mee te praten of tegenaan te kruipen midden in de nacht wanneer je je opeens wel heel erg alleen voelt. En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat bepaalde plekken niet veilig zijn om alleen te reizen of in ieder geval niet wanneer de avond valt.
Dit is een manier hoe je soloreizen kan ervaren, maar dat is niet MIJN ervaring. Lees snel verder onder de foto!
Vertrouwen. Door veel alleen te reizen heb ik behoorlijk veel mensenkennis op kunnen doen en zo weet ik al snel wanneer ik iemand niet of wel kan vertrouwen. En ja dan zijn er momenten geweest dat ik mijn spullen ergens bij iemand heb achtergelaten zodat ikzelf even naar de WC kan. Side note: Ik nam altijd wel mijn belangrijkste spullen mee zoals paspoort, portemonnee en mobiel. Die heb ik altijd in mijn schoudertas zitten en ik altijd draag zelfs wanneer ik backpack. Het enige wat dan nog te vinden is in mijn koffer of backpack zijn mijn kleding en toiletartikelen.
De grootste uitdaging op reis voor mij is toch wel of al het vervoer goed gaat. Ik vind dat nog steeds best spannend. Niet zozeer het gedeelte in Nederland, maar meer vanaf het punt dat ik van het vliegveld kom of uit het station stap. Zal ik mijn slaapplek kunnen vinden en hoe doe ik dat met vervoer als het niet op loopafstand is? Doordat ik altijd over dag reis (of in ieder geval zo veel mogelijk) heb ik het geluk dat er mensen, inwoners van mijn bestemming, aan wie ik het kan vragen. En wie weet dat ik meteen een goede aanrader krijg voor een restaurant of een andere toffe insiders tip! Stel ik ga dan naar het restaurant die mij aangeraden is en ik moet aan de bar zitten omdat ze anders geen plek hebben… Dan ben ik altijd ontzettend blij dat ik alleen reis. Want ik kon tenminste nog wat eten halen. Stel ik was met meer mensen op reis dan zou de toegang geweigerd worden. Maar iemand alleen? Die kunnen ze altijd nog ergens tussen proppen. Nog fijner zelfs, je krijgt altijd sneller je eten wanneer je in je eentje eet.
Soloreizen geeft mij altijd een kick. Met name de momenten dat ik alles kan vinden en ik een leuke kletspraat had met een local. Wat nou in mijn eentje reizen? Op reis ben ik nooit alleen en zo voelt het ook nooit voor mij. Mocht je mij een keer tegenkomen tijdens één van mijn reizen, dan is de kans groot dat je mij met een dagboek ziet lopen. Ik kan mijn ervaringen dan niet delen met iemand, maar wel met een iets. Eerlijk? Mijn dagboek is een zeer fijne reispartner. Daarnaast zoek ik ook andere reizigers op of ik word vrienden met een local. Tijdens mijn trip naar Parijs, Berlijn en Ierland heb ik verschillende vriendschappen aan overgehouden. Met sommigen heb ik nog wekelijks contact of we hebben we hebben elkaar tijdens het reizen weer opgezocht.
Maar wat soloreizen mijn droomreis maakt naast al dit bovengenoemde? Ik vind het haast magisch. Als soloreiziger ben je veel vatbaarder ervoor om echt opgenomen te worden op de plek waar je bent. In Dublin werd ik gezien als een local, liet ik mij gaan in een biergarten in Berlijn en maak ik vrienden voor het leven op welke plek ik ook ben met mensen vanuit verschillende hoeken op de aarde. Daarnaast (het is een cliché maar ik zeg het toch nog even) leer je jezelf echt goed kennen wanneer je in je eentje reist en o wat ben ik creatief geworden in het bedenken van oplossingen! Reizen in mijn eentje heeft er voor gezorgd dat ik, ondanks de stress die er bij komt kijken, relaxter ben geworden.
Soloreizen is intens, maar wel mijn manier van reizen.
Liefs,
Neem ook een kijkje op de blog van Anouk. Zij heeft een blogpost gemaakt over samen reizen, want in tegenstelling tot mij reist ze heel veel samen!
Deze blogpost is onderdeel van een samenwerking met Anouk van Reading Traveller en uitgeverij Blossom Books.
Geef een reactie