Er staan veel dingen op mijn Bucket List die ik in mijn eentje zou doen of heb gedaan. Van deze punt op de Bucket List had ik zeker niet verwacht dat ik dit samen zou doen. Lees je mee hoe ik een nieuwe streep kon zetten op mijn Bucket List?
Een tatoeage? Samen? Ik had niet verwacht dat een tatoeage laten zetten iets op mijn lijst zou zijn wat ik samen met iemand zou doen. Samen met Ajita lieten we onze eerste tatoeage zetten.
Begin dit jaar schreef ik een blogpost over 5 punten op mijn Bucket List voor 2017:
Sinds mijn 16de ben ik veel in mijn hoofd bezig om een tatoeage te laten zetten en 2017 is het jaar dat ik er daadwerkelijk eentje laat zetten. Ik ben er nog niet uit welke ik als eerste wil, maar over elke tatoeage heb ik lang nagedacht. Het is nu slechts een kwestie van een afspraak maken.
Vorige week zaterdag, 27 mei, was het moment aangebroken dat ik hup in de trein stapte naar Den Haag. Samen met Ajita gingen we naar de tattooshop en lieten we dezelfde tatoeage zetten. Een puntkomma. Voor ons beiden heeft het een andere betekenis. Mijn betekenis die ik aan de tatoeage heb gegeven? Die kan je lezen in mijn schrijfsel ik en mijn paniekstoornis of misschien niet letterlijk lezen maar er wel uit opmaken.
Iedereen heeft een verhaal en mijn paniekstoornis is een groot onderdeel van mijn verhaal. De tatoeage is voor mij een geheugensteuntje dat ik geen punt in mijn leven heb gezet, maar ben gaan vechten voor een puntkomma.
Vanaf het moment dat de naald mijn arm raakte wist ik dat dat moment één van de tofste ervaringen zou zijn die ik 2017 heb beleefd en nog ga beleven. Het is nu een week later en het is heel bijzonder om de tatoeage te zien op mijn arm. Of zoals Ajita het zo mooi verwoorde: ‘Heb je niet dat het wel fijn is dat het er zit? Iets van jou waar je zelf voor hebt gekozen.’ Ik zou het niet beter kunnen verwoorden, want dat is precies hetzelfde gevoel die ik ook heb. Iets waar ikzelf voor heb gekozen.
Bedankt Ajita voor deze mooie dag en bovenal voor onze vriendschap!
Liefs,
Geef een reactie