Waarom reis ik alleen? Ik krijg vaak die vraag van mijn omgeving. Waarom vind ik reizen alleen zo leuk? Is het niet saai? Voel ik mij dan alleen? Lees snel verder over mijn bevindingen van alleen reizen.
Ik reis alleen op de eerste plaats omdat… Hier heb ik eigenlijk niet één antwoord op. Meestal is het een combinatie. In Exeter, Parijs en eerst ook Berlijn kende ik mensen bij wie ik sliep of zou gaan slapen. Dan is er vaak maar één bed over en daar slaap ik dan op. De meest voorkomende reden is dan ook wel dat ik niemand anders ken die rond dezelfde tijd als mij tijd heeft om op vakantie te gaan.
Maar daarnaast vind ik het ook wel erg fijn om alleen te reizen. Het is zoals ik vaker heb geschreven mijn momentje om een stapje achteruit te zetten en om mij heen te kijken. Kijken om te zien wat ik heb bereikt en wat ik verder wil gaan doen. Het is mijn rustmoment. Ik hoef met niemand rekening te houden. Alleen met mezelf. In het dagelijks leven denk ik soms te weinig aan mezelf. Ik slaap te weinig of vergeet zelfs een maaltijd. Mijn vakantie is dan mijn moment, niet alleen voor rust, maar ook zodat ik weer wat beter voor mezelf zorg.
Of ik het erg vind om alleen te reizen? Voel ik mij niet alleen? Nee, eigenlijk niet nee. Zelf vind ik reizen geen big deal, maar ik ben dan ook nog nooit buiten Europa geweest (dus daar kan het ook aan liggen (al zie ik er ook niet tegenop om alleen naar Amerika of Azië te reizen). Alleen in een restaurant zitten vind ik ook niet erg. Wel heb ik dan een boek of een ereader mee. Al ben ik meer bezig met mijn omgeving. En soms heb ik iemand tijdens mijn reis ontmoet en ga ik met die persoon uit eten.
Heel soms voel ik mij wel alleen op reis. Er is namelijk niemand metwie je de reis hebt beleeft. Je kan niet samen lachen over die ene grappige ervaring. En wanneer er iets gebeurt zoals wanneer je kamer dubbel is geboekt… Dan sta je er alleen voor. Je hebt niemand om op terug te vallen. Er zijn situaties voorgevallen waar ik iemand nodig was, maar ik alleen was. Het is vervelend, maar juist wanneer je door die momenten bent gekomen, dan heb ik altijd het gevoel dat ik de wereld aan kan.
Niets is fijner dan de vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt. Geen compromise sluiten, maar doen waar je zin in hebt. Terug naar dat ene winkeltje van gisteren? Geen probleem. Een hele dag door een museum lopen? Natuurlijk!
Alleen zijn is niet erg. En zeg nou zelf… Ben je ooit echt alleen? Kijk om je heen. Er zijn genoeg reizigers. En wie weet dat je bij ze mag aansluiten. De reis maken mag ik dan alleen doen, maar ik sta altijd open voor nieuwe vriendschappen. Dus echt alleen reizen? Dat doe ik niet!
Liefs,
Geef een reactie