Wanneer je talen door elkaar haalt

Gepost op 15 september 2022 door Katja in Studeren / 0 Comments

Een hersenspinsel over het leren van verschillende talen. 

Ongeveer zo’n 60% tot soms wel 70% van mijn werkzaamheden zijn in het Engels. Dat is enorm veel! Het begon met nog niet eens de helft een paar jaar terug en nu is het meer dan verdubbeld. Dit is trouwens wel wat ik altijd heb gewild. Van jongs af aan wist ik dat ik in een internationale werkomgeving wilde werken en dat is goed gelukt.

Afgelopen voorjaar begon het eigenlijk heel hard te groeien. Door mijn vrijwilligerswerk, maar ook andere werkzaamheden die op mijn pad kwamen. Langzaam maar zeker komt ook Duits steeds meer om de hoek kijken. En het is niet dat ik er moeite mee heb om met regelmaat op een dag te wisselen tussen talen, maar het is niet altijd even makkelijk. Ik heb geen talenknobbel en het duurt ontzettend lang voordat ik een taal een beetje onder de knie begin te krijgen. Toch had ik dit alles niet anders gewild!

Vorig jaar toen ik Koreaans begon te leren, kwam ik erachter wat voor een gekke taal Engels eigenlijk is. Het heeft niet echt logica. Wellicht komt dit omdat de andere talen die ik spreek, Nederlands, Duits en Koreaans, op elkaar lijken wat grammatica betreft.
Toen ik me dat realiseerde merkte ik dat mijn taalvaardigheden binnen verschillende talen vooruit gingen. Al ben ik inmiddels op een punt gekomen dat alle talen beginnen samen te smelten. Ik kan zowel in het Nederlands als in het Engels denken. Ja, zelfs ondanks dat ik Engels een gekke taal vind, haha. Maar nu ik me steeds meer focus op de Duitse taal, begin ik korte zinnen ook in die taal te denken. En oef, dat is niet heel handig voor iemand die absoluut geen talenknobbel heeft!

Deze maand wil ik me focussen om te kijken hoe ik de verschillende talen binnen mijn hoofd allemaal een eigen plekje kan geven. Wellicht moet het groeien en heeft het tijd nodig. Talen leer ik immers ook niet gemakkelijk, dus dit zal waarschijnlijk ook tijd nodig hebben. Maar ik vind het wel belangrijk dat ik dit soort hersenspinsels deel op mijn blog. Want talen leren kan soms heel erg alleen voelen, juist omdat iedereen het op zo’n ander tempo leert en het bij iedereen ook verschilt in welke vaardigheden de meeste groei zit. 

Over groei gesproken, ik onthoud nieuwe woorden niet goed in een nieuwe taal. Dat was al een van mijn valkuilen toen ik nog op de middelbare school zat. Want tijdens toetsen werd gevraagd om woorden te onthouden en het vervolgens op te schrijven. Ik leer juist door de taal te horen en eventueel het te lezen. En op dat vlak merk ik dat ik ben gegroeid met Koreaans. Ik heb de laatste tijd geen genoeg tijd om hele lessen te volgen, dus ik moet het vaak doen met woordenlijsten of shadowing (kijken van K-drama’s, YouTube en luisteren naar muziek). En ik sta versteld dat ik recent Koreaans verstond zonder dat ik naar de ondertiteling hoefde te kijken. 

Voor Duits ben ik veel aan het lezen en zelf gesprekken te bedenken en te voeren. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik hier en daar korte zinnen in het Duits denk.
Maar door de groei in de Duitse taal en Koreaans is het inmiddels een mix van talen in mijn hoofd die dingen met elkaar gemeen hebben, maar aan de andere kant ook totaal niet. Dat zorgt ervoor dat ik het soms moeilijk vind om gesprekken te voeren, want soms klinken bepaalde gedachten beter in een andere taal, maar wat doe je als de andere persoon die taal niet spreekt? 

Van tijd tot tijd haal ik talen door elkaar, maar tegelijkertijd merk ik ook hoe veel ik daardoor over nuances leer. En afhankelijk welke emotie ik ervaar, dat ik vervolgens dan denk in de taal die ik/mijn brein het beste vind passen. Het is grappig, onhandig en bijzonder om te merken dat ik dit meemaak, maar ik had het niet ander gewild. Zelfs als dat betekent dat ik zo nu en dan talen door elkaar haal.

Liefs,

Tags: , , ,


Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.