Een diploma is echt niet alles. Het duurde wel even voordat ik die les leerde. Maar echt bij de meeste beroepen zegt het absoluut niets. Klik verder om de rest van deze schrijfsel te lezen.
Om te beginnen wil ik iedereen bedanken voor de reacties die ik heb gekregen op mijn blogpost waarin ik vertelde dat ik ben gestopt met school. De reactie die ik het meest had verwacht van mensen was dat ze het zonde vonden en zijn bang dat ik spijt krijg. Begrijpelijk en lief die bezorgdheid. Maar uiteindelijk kreeg ik meer berichten in mijn inbox over hoe knap ze het vonden dat ik die keuze durfde te maken.
Lees hier mijn blogpost: Klaar met school
Nee, ik heb er absoluut geen spijt van dat ik gestopt ben en ik ben er ook zeker van dat ik dat niet zal krijgen. Er waren toch wel een aantal vakken die ik steeds maar niet haalde. Het werd voor mij allemaal net wat te academisch. Daarnaast heb ik op school geleerd wat ik wilde leren, dus het is goed zo. Ik ben nooit naar het hbo gegaan met de intentie om perse een diploma te halen. Ik wilde gewoon nog een paar dingen leren en die heb ik inmiddels geleerd. Door de maatschappij worden we gepusht om een diploma te halen, maar even serieus: waarom?
Echter wil ik nog wel even kwijt dat de Hogeschool voor Toegepaste Filosofie een prima school is. Nog wel een opleiding in zijn kinderschoenen, maar het is wel een school met goede docenten waarvan de meesten ook oog hebben voor de leerlingen. Zo kreeg ik van mijn studiebegeleider (van bijles) meteen een mailtje of ik niet toch nog een gesprek met hem wilde aangaan toen hij hoorde dat ik wilde gaan stoppen met de opleiding. Ook heb ik een goed gesprek gehad met de directeur en de administrator. Mijn besluit stond vast. Of ik de school mis? Ja, het is toch wel gek om niet meer elke dinsdagavond ergens naartoe te gaan en te studeren.
Mijn schrijfsel (Klaar met school) was mijn persoonlijke uitspatting. Het zit wel wat gecompliceerder dan wat ik daarin heb beschreven. Mijn verhaal begint al op de basisschool. Ik was nooit het kind in de klas die meekwam met de andere leerlingen. Ik leefde in een droomwereld. De middelbare school was niet veel anders. Nee, misschien toch wel. Het was van de ene kant erger. Volgens mijn Cito score hoorde ik thuis op het vwo. Niemand had verwacht dat ik de hoeveelheid huiswerk helemaal niet aankon. Ik voelde me niet goed. Ik kon niet doen waar ik het meeste van hield en dat is creatief bezig zijn.
Na een jaar moest ik de overstap maken naar de havo. Dat deed ik. Uiteindelijk bleek zelfs die stap niet goed genoeg te zijn. Ik werd gestuurd naar het vmbo. Eenmaal op het vmbo voelde ik me stukken blijer. Ik kon weer dromen, creatief zijn en ik voelde me voor het eerst in lange tijd weer slim. Ik begreep de leerstof en voerde het zonder moeite in de praktijk uit. Ik mocht van de school na mijn vmbo naar de havo. Daar bedankte ik voor. Ik vervolgde mijn leerweg op het mbo. Na een halfjaar was ik er helemaal klaar mee. Dus maakte ik de overstap naar volwassenonderwijs als iemand die nog maar net 17 was geworden. Hoe? Tja, er gingen behoorlijk wat gesprekken aan vooraf. Maar het was het waard. Ik begon met deeltijd studeren.
Er zit wat tijd tussen maar na mijn mbo diploma vertrok ik naar Engeland en daar leerde ik dat je ook dingen kan bereiken zonder diploma. Eenmaal terug in Nederland ging ik wel deeltijd studeren, omdat er dingen waren die ik nog wilde leren. Een diploma? Misschien, maar het was niet mijn hoofdprioriteit. Ik liep stages bij verschillende bedrijven. In het begin hbo plekken en daarna ook wo plekken. Zonder al te veel moeite lukte dat prima.
En mijn dromen die werden groter en ook steeds bereikbaarder. Sterker nog: ik heb inmiddels al veel van mijn dromen laten uitkomen. Nooit verwacht dat dat ooit zou gebeuren. Zonder diploma. Daarnaast heb ik me nooit gelukkig gevoelt op school. Het was een gekke weg die ik heb afgelegd. Eerlijk? Ik had het niet anders gewild, want zo heb ik veel mogen leren. Echter, nu is het goed. Ik heb geleerd wat ik wilde leren. Nu is het tijd om achter mijn andere dromen aan te gaan.
Liefs,
Geef een reactie