Per half jaar verandert de tentoonstelling in museum Villa Mondriaan. Het museum is dan een paar dagen dicht voor de ombouwweek. In die week wordt alles klaargemaakt voor de nieuwe tentoonstelling. En wat heb ik daar zin in!
Het is zondag 16 september wanneer ik door het museum loop om alles te controleren voordat de bezoekers komen. Zonder me iets te realiseren welke dag het is, doe ik de bovenzaal waar de hoofdtentoonstelling ‘Terug naar toen’ is open. Elke keer wanneer ik die ruimte open maak krijg ik kippenvel. Niet omdat het binnen fris is, maar om hoe mooi de ruimte is en hoe imposant. De tentoonstelling is nagebouwd zoals hoe het eruit zag begin 1900. Het behangetje, (neppe) planten in de ruimte en een prachtige rode fluwelen bank. Ik voel me altijd opeens een stuk kleiner wanneer ik die ruimte binnen ga. Alsof alles in de wereld even een stuk groter lijkt en ik nu even op mijn plek word gezet.
De schilderijen weten me elke keer weer te overdonderen. De kleuren, de schildertechnieken en de grote namen van schilders die een doek daar hebben hangen. Die zondag voel ik me niet anders dan wanneer ik de ruimte open doe. Alleen was ik helemaal vergeten dat dit de laatste keer was dat ik de ruimte open zou gaan doen terwijl het er zo uitziet. Ik moest even terug naar de deur lopen om opnieuw de ruimte te betreden. Weer even bewust worden van hoe bijzonder het eigenlijk is dat ik dit werk mag doen. Adem in. Adem uit. Nog één keer even goed kijken. Dat was het dan, want die avond werden de eerste werken al ingepakt. Dag tentoonstelling. De tentoonstelling waar ik pas voor de tweede keer in mijn leven oog in oog stond met een Mondriaan. En dat was slecht een half uur voor het sollicitatiegesprek aan voor mijn huidige functie als Junior-directeur Communicatie.
De komende dagen is het ombouwen voor de nieuwe tentoonstelling die vrijdag al open zal gaan. ‘Het Spirituele Pad’ is een tentoonstelling waar ik al erg graag naar uitkijk. En dat heeft ermee te maken omdat er ook veel religie, filosofie, theosofie bij komt kijken. Een tentoonstelling hoe ik Mondriaan als persoon en als schilder beter leer kennen. Daarnaast krijg ik daardoor nog meer zin om te beginnen aan mijn scriptie. Want die zal gaan over een bepaald gedeelte van Mondriaans leven en dat is ook een klein stukje te zien in de tentoonstelling. Zo’n ombouwweek is dan ook enorm leerzaam, omdat je met veel professionals uit het vak werkt.
Nog een paar dagen aan de slag en dan hopelijk op naar een mooie opening komende vrijdag. Wat een week, maar zo leuk en leerzaam! Ondanks dat de werkdagen lang zijn, krijg ik er veel energie en inspiratie van. Oh, en natuurlijk knijp ik mezelf op dit soort moment wel weer even. Een jaar geleden had ik niet verwacht dat ik in een museum zou gaan werken. Zelf begin 2018 had ik nog geen idee! En nu is dit mijn leven.
Liefs,
Geef een reactie